شنیده و گفتهایم «خدا هیچ پدری را شرمندهٔ زن و فرزند نکنه» ولی در این نوشته به این امر پرداختهام که «خدا هیچ فرزندی رو شرمنده پدر و مادرش نکنه» چون این روزها فرزندان هم شرمنده والدین خود هستند.
قصد ندارم این نوشته را با مثال یا جملهای عاطفی آغاز کنم ولی فکر میکنم که بیان آن در حال حاضر بخشی از واقعیت زندگی در ایران امروز است. معمولا فراوان میشنویم که «خدا هیچ پدری رو شرمنده زن و بچهش نکنه». هر چند رگههای نظام اجتماعی مردسالاری در این جمله دیده میشود ولی فعلا با این بخش از جمله کاری ندارم. گویی مادران شرمنده فرزندان خود نمیشوند! آنچه در این نوشته قصد دارم به آن بپردازم آن است که «خدا هیچ فرزندی رو شرمنده پدر و مادرش نکنه». این روزها فرزندان هم شرمنده والدین خود هستند.
در چند سال گذشته اقتصاد ایران دچار بحران یا بحرانهای جدی و متعددی شده است که هر روز در زندگی روزمرهمان پیامدهای تلخ آنرا تجربه میکنیم. البته در دهۀ پنجم زندگیام به یاد ندارم که در این کشور اقتصاد، بحرانی یا بیثبات نبوده باشد چرا که ارتباط با جهان همواره دچار تنش و کشمکش بوده است و گویا امیدی هم به بهبود آن نیست. به همین دلیل میتوان گفت در چند سال اخیر بحرانهای اقتصادی؛ شدیدتر و پیامدهای اجتماعی آنها عیانتر گشته است.
از جمله یکی از آن پیامدهای اجتماعی ناشی از وضعیت وخیم اقتصادی، زندگی جوانان با والدین است. بخشی از این گروه به سنی رسیدهاند که دیگر از نظر جمعیتشناختی نمیتوان آنان را جزو گروه جوانان حساب کرد چرا که در حال تجربه دوره میانسالی خود هستند. در چند سال گذشته با بسیاری از این جوانان ارتباط داشتهام و با آنان به گفت و گو نشستهام.
هیچ کدام از آنان، فارغ از جنسیت، رغبت ندارند در این سن و سال کنار والدینشان زندگی کنند و هنوز زندگی مستقل را تجربه نکرده باشند. آنان به معنای واقعی از وضعیت خود ناراضیاند. این گروه از جوانان را میتوان به دو گروه فرعی تقسیم کرد:
گروهی که شاغلاند ولی به دلیل اوضاع و احوال اقتصادی و سیاسی و یا این احساس که «هیچ چیز در این کشور مشخص نیست» گامی برای تشکیل زندگی مشترک یا منفرد برنمیدارند. البته باید اشاره کرد بحرانهای اقتصادی و تورم افسارگسیخته باعث شده آنان در عمل نیز توان آن را نداشته باشند تا برای خود امکانات سکونتی فراهم کنند.
گروه دوم بیکاران اند. آنان کسانی هستند که علاوه بر سکونت، از نظر اقتصادی نیز به خانواده وابستهاند و نارضایتی از وضع موجود در بین اینان بیشتر است. اینان به معنای واقعی کلمه شرمنده پدر و مادر خود هستند. این وضعیت در بین فارغ التحصیلان دانشگاهیِ بیکار بسیار شدیدتر و جدیتر است. کسانی که با هزاران امید و آرزو به دانشگاه رفتهاند و حتی تحصیلات تکمیلی را نیز پشت سر نهادهاند ولی همچنان در کنار پدر و مادر روزگار میگذرانند.
پیامدهای اجتماعی بحران اقتصادی به اینجا ختم نمی شود. علاوه بر آنچه توصیف شد در چند سال گذشته شاهد پدیدۀ « بازگشت اجباری به خانه» نیز هستیم. به این معنا که با افزایش افسارگسیخته اجارهبها، آن گروه از فرزندان خانواده که زندگی مشترک یا منفرد تشکیل داده بودند نیز دوباره به والدین خود ملحق شدهاند. بدون تردید احساس شکست و ناکامی در کنار حسِ ناامیدی و رنج در بین این گروه سوم بیش از دو گروه پیشگفته است.
پیامدهای اجتماعی همچون زنجیرند. از دل هر پیامد، پیامد دیگری سر باز میکند. یکجانشینی، وقتی که از سر استیصال باشد مدام زمینه را برای تنش در روابط فراهم میکند. کوچکترین تشر یا طعنهای میتواند به نزاعی تلخ بدل شود.
دولت در ایران تبدیل به «دستگاه تولید شرمندگی» شده است. آنچه وضعیت را تلختر می کند آن است که این دستگاه در عین تولید شرمندگی، اصرار دارد که بهترین وضعیت ممکن را برای مردم فراهم کرده است و باید قدردانش بود.
این روزها فرزندان میانسالِ بیکار شرمنده والدین خود هستند، مدیر عامل شرکت شرمنده کارکنان خود است، ناشر شرمنده مؤلف یا مترجم است، مشتری شرمنده خواروبارفروش و یا قصاب محل است، معلم شرمنده دانشآموزان است. هر کس به شکل و طریقی شرمنده آن دیگری است. در این بین، همچنان به انتظار نشستهایم تا شاید اندکی شرم در کسانی ببینیم که این وضعیت را برای ما رقم زدهاند. دستگاه تولید شرمندگی چه زمانی اندکی شرم خواهد کرد؟»
* منبع: کانال تلگرامی نویسنده
یادداشتی از فردین علیخواه؛
«خدا هیچ فرزندی رو شرمندهٔ پدر و مادرش نکنه!»
شنیده و گفتهایم «خدا هیچ پدری را شرمندهٔ زن و فرزند نکنه» ولی در این نوشته به این امر پرداختهام که «خدا هیچ فرزندی رو شرمنده پدر و مادرش نکنه» چون این روزها فرزندان هم شرمنده والدین خود هستند.
قصد ندارم این نوشته را با مثال یا جملهای عاطفی آغاز کنم ولی فکر میکنم که بیان آن در حال حاضر بخشی از واقعیت زندگی در ایران امروز است. معمولا فراوان میشنویم که «خدا هیچ پدری رو شرمنده زن و بچهش نکنه». هر چند رگههای نظام اجتماعی مردسالاری در این جمله دیده میشود ولی فعلا با این بخش از جمله کاری ندارم. گویی مادران شرمنده فرزندان خود نمیشوند! آنچه در این نوشته قصد دارم به آن بپردازم آن است که «خدا هیچ فرزندی رو شرمنده پدر و مادرش نکنه». این روزها فرزندان هم شرمنده والدین خود هستند.
در چند سال گذشته اقتصاد ایران دچار بحران یا بحرانهای جدی و متعددی شده است که هر روز در زندگی روزمرهمان پیامدهای تلخ آنرا تجربه میکنیم. البته در دهۀ پنجم زندگیام به یاد ندارم که در این کشور اقتصاد، بحرانی یا بیثبات نبوده باشد چرا که ارتباط با جهان همواره دچار تنش و کشمکش بوده است و گویا امیدی هم به بهبود آن نیست. به همین دلیل میتوان گفت در چند سال اخیر بحرانهای اقتصادی؛ شدیدتر و پیامدهای اجتماعی آنها عیانتر گشته است.
از جمله یکی از آن پیامدهای اجتماعی ناشی از وضعیت وخیم اقتصادی، زندگی جوانان با والدین است. بخشی از این گروه به سنی رسیدهاند که دیگر از نظر جمعیتشناختی نمیتوان آنان را جزو گروه جوانان حساب کرد چرا که در حال تجربه دوره میانسالی خود هستند. در چند سال گذشته با بسیاری از این جوانان ارتباط داشتهام و با آنان به گفت و گو نشستهام.
هیچ کدام از آنان، فارغ از جنسیت، رغبت ندارند در این سن و سال کنار والدینشان زندگی کنند و هنوز زندگی مستقل را تجربه نکرده باشند. آنان به معنای واقعی از وضعیت خود ناراضیاند. این گروه از جوانان را میتوان به دو گروه فرعی تقسیم کرد:
گروهی که شاغلاند ولی به دلیل اوضاع و احوال اقتصادی و سیاسی و یا این احساس که «هیچ چیز در این کشور مشخص نیست» گامی برای تشکیل زندگی مشترک یا منفرد برنمیدارند. البته باید اشاره کرد بحرانهای اقتصادی و تورم افسارگسیخته باعث شده آنان در عمل نیز توان آن را نداشته باشند تا برای خود امکانات سکونتی فراهم کنند.
گروه دوم بیکاران اند. آنان کسانی هستند که علاوه بر سکونت، از نظر اقتصادی نیز به خانواده وابستهاند و نارضایتی از وضع موجود در بین اینان بیشتر است. اینان به معنای واقعی کلمه شرمنده پدر و مادر خود هستند. این وضعیت در بین فارغ التحصیلان دانشگاهیِ بیکار بسیار شدیدتر و جدیتر است. کسانی که با هزاران امید و آرزو به دانشگاه رفتهاند و حتی تحصیلات تکمیلی را نیز پشت سر نهادهاند ولی همچنان در کنار پدر و مادر روزگار میگذرانند.
پیامدهای اجتماعی بحران اقتصادی به اینجا ختم نمی شود. علاوه بر آنچه توصیف شد در چند سال گذشته شاهد پدیدۀ « بازگشت اجباری به خانه» نیز هستیم. به این معنا که با افزایش افسارگسیخته اجارهبها، آن گروه از فرزندان خانواده که زندگی مشترک یا منفرد تشکیل داده بودند نیز دوباره به والدین خود ملحق شدهاند. بدون تردید احساس شکست و ناکامی در کنار حسِ ناامیدی و رنج در بین این گروه سوم بیش از دو گروه پیشگفته است.
پیامدهای اجتماعی همچون زنجیرند. از دل هر پیامد، پیامد دیگری سر باز میکند. یکجانشینی، وقتی که از سر استیصال باشد مدام زمینه را برای تنش در روابط فراهم میکند. کوچکترین تشر یا طعنهای میتواند به نزاعی تلخ بدل شود.
دولت در ایران تبدیل به «دستگاه تولید شرمندگی» شده است. آنچه وضعیت را تلختر می کند آن است که این دستگاه در عین تولید شرمندگی، اصرار دارد که بهترین وضعیت ممکن را برای مردم فراهم کرده است و باید قدردانش بود.
این روزها فرزندان میانسالِ بیکار شرمنده والدین خود هستند، مدیر عامل شرکت شرمنده کارکنان خود است، ناشر شرمنده مؤلف یا مترجم است، مشتری شرمنده خواروبارفروش و یا قصاب محل است، معلم شرمنده دانشآموزان است. هر کس به شکل و طریقی شرمنده آن دیگری است. در این بین، همچنان به انتظار نشستهایم تا شاید اندکی شرم در کسانی ببینیم که این وضعیت را برای ما رقم زدهاند. دستگاه تولید شرمندگی چه زمانی اندکی شرم خواهد کرد؟»
* منبع: کانال تلگرامی نویسنده
لینک کوتاه خبر:
http://jaryaneno.ir/?p=35026
وعده رشد اقتصادی هشت درصد چگونه ممکن است؟
آقای جلیلی، جنگ شوخی نیست ترس هم دارد
بایدن اعتراف کرد در مناظره «گند زده است»
بی توجهی به سقف قرارداد، ارقام نجومی و قراردادهای دلاری بازیکنان فوتبال بدون دخالت نهادهای نظارتی!
گزارش گاردین از قهر جوانان ایرانی با انتخابات؛ «جلیلی و پزشکیان فرقی با هم ندارند»
واکنش وزیر کشور به ادعای احتمال تقلب در انتخابات
جنگ روسیه و اوکراین بر صنایع معدنی ایران چه اثری گذاشت + پیشنهاداتی برای شرکتها
بازار داغ اجاره ویلا در چهارشنبهسوری / قیمتها به ۷ میلیون و نیم هم میرسد!
دولت چهاردهم و صنعت خودرو/ از ناهماهنگی بین نهادی تا ناتوانی در زیرساخت
پزشکیان: قول میدهم اجازه اخراج دانشجویان و اساتید را ندهم/ محسن هاشمی: پزشکیان قولی که نتواند انجام دهد، از دهانش در نیامده است
رهبر انقلاب در دیدار با کارگران؛ خوب شدن حال کارگر یعنی خوب شدن حال کشور
کربلای ۴؛ عملیات لو رفتهای که انجام شد/ «آمار خیلی بدتر از آنچه تا به حال گفته بودند بود»!
دولت سوم روحانی بهتر از دولت اول جلیلی
معنی انوع دلار در بازار چیست؟
رئیسی راهی وزارت نفت شد/ شایعه استعفا و خانه نشینی وزیر نفت پایان می یابد؟
ابهامات قرارداد دو میلیارد یورویی شهرداری تهران با چین/تحفه چینی زاکانی به شهر تهران
نقش ساداتینژاد، وزیر برکنار شده جهاد کشاورزی در پرونده های چای دبش و نهادههای دامی
بازار اجاره تخت خواب داغ شد / ماهی ۳ میلیون تومان!
آمریکا؛ طرح منع دسترسی ایران به ۶ میلیارد دلار آزاد شده تصویب شد
انتصابات فامیلی در شهرداری تهران / زاکانی : توبه کنید
آخرین وضعیت بازار سرمایه امروز ۷ آبان ۱۴۰۲ / الاکلنگ نمادها در دو طرف بازار
دیوان عدالت اداری حکم انتصاب رئیس جمهور را باطل کرد +سند
افزایش سقف تسهیلات بانک ملی وسپه به ۳۰۰ میلیون
تتلو با قید وثیقه آزاد میشود؟
ادعای جدید گروسی علیه ایران/ از توانمندیهای نگرانکنندهای برخوردار است
قطع ۵۰ هزار نهال در جنگل الیمالات مازندران / قرار بود جنگل پارکینگ مجتمع گردشگری شود
آتش بس موقت در غزه شروع شد
تحصن نادران در صحن علنی مجلس (+عکس)
فروش خانه و ویلاهای نیمه کاره/ ساخت و سازی که دم عید رها شد!
تتلو و ساسی مانکن را برجسته کردند که فساد چای یادمان برود؟
پیشبینی روند بازار سرمایه در هفته آتی/ سمت سیاستهای بازارساز به کدام سو میرود؟
کاخ نشینی مافیای زباله در ازای کوخ نشینی زبالهگردان
قیمت عجیب نان برای مرفهان / ۲ عدد بربری ۱۵۰ هزار تومان!
مدیرعامل شرکت چای دبش بازداشت شد
بازگشت همه به سوی تلگرام است!/با «همستر کامبت» پولدار میشویم؟
سپاه چگونه به ترور شهید موسوی پاسخ می دهد
کریسمس در ایران از قاب دوربین یک روسی +تصاویر
حکم حبس مهدی یراحی تغییر کرد/ استفاده از پابند الکترونیک
مجلس انقلابی در مسیر اتحاد ولایی
منازعۀ ایران و آمریکا در آغاز راهی تازه
نفتکش اسراییلی در خلیج عدن توقیف شد
پایگاه هوایی اسرائیل در حیفا مورد هدف قرار گرفت
آمار کشته شدههای حج امسال اعلام شد
۹ نکته ای که باید بدانیم برای دلسرد شدن همیشه زود است
آموزش دیدنی کلاغ برای جمعآوری سکه و پول!
تغییر ساعت کاری ادارات تصویب شد
تکلیف شب یلدای شبکه یک روشن شد
اسرائیل خانه مردم غزه را گرفت، زندگی را نه(عکس)
باران در راه کدام استانهای کشور است؟
پزشکیان: بزرگان ما وقتی مریض می شوند سریع به اروپا می روند/روز به روز وضع کشور بدتر می شود
امام جمعه موقت تهران: وجود بانک ملی ایران پشتوانه مردم در شرایط سخت است
پهپاد جدید ایران؛ «هیرو» یا «لانست»؟
تیپ صابر ابر در جشنواره برلین!(عکس)
چتر گرد و غبار در ایران ادامه دارد/ راهکار موثر برای مقابله چیست؟
هشدار؛ خرید و فروش این خانه ها ممنوع است
کیفیت هوای تهران امروز چگونه است؟
همسر رئیسی پُست جدید گرفت + جزئیات
ایران خودرو و سایپا ساعتی چند میلیارد ضرر میدهد؟+فیلم
طولانیترین زندانی آمریکایی بعد از ۴۸ سال تبرئه شد
پوستر فدراسیون فوتبال ایران برای بازی امروز مقابل قطر(عکس)
بازنشستگان بخوانند؛ پرداخت مابهالتفاوت متناسبسازی حقوقها قطعی شد + جدول
ابطال تمام مجوز های کاغذی از ابتدای ۱۴۰۳؛ داشتن شناسه یکتا یا الکترونیک برای همه صاحبان کسب و کارها الزامی است
اطلاعیه مهم همستر کامبت درباره دریافت ایردراپ
دو ماه قبل در مورد تخلفات چای دبش گزارشاتی را دریافت کردم/ شاید تخلفات دیگری هم صورت گرفته باشد
آلن دلون به دام پلیس افتاد/ یافتن ۷۲ قبضه سلاح گرم و بیش از ۳ هزار گلوله در ملک شخصی
عکس خوشگذرانی سوسانو با دخترش
تصویر روز:
عکس جالب از استقبال مردم ارومیه از پزشکیان+عکس
وعده رشد اقتصادی هشت درصد چگونه ممکن است؟
آقای جلیلی، جنگ شوخی نیست ترس هم دارد
بایدن اعتراف کرد در مناظره «گند زده است»
بی توجهی به سقف قرارداد، ارقام نجومی و قراردادهای دلاری بازیکنان فوتبال بدون دخالت نهادهای نظارتی!
گزارش گاردین از قهر جوانان ایرانی با انتخابات؛ «جلیلی و پزشکیان فرقی با هم ندارند»
واکنش وزیر کشور به ادعای احتمال تقلب در انتخابات