به گزارش جریان نو، طبق برنامه ششم توسعه قرار بود سهم حمل و نقل ریلی بار به ۳۰ درصد برسد اما به دلایلی این هدف محقق نشده و فقط هشت درصد بار کشور روی ریل جابجا می‌شود.
نرسیدن به این هدف، بیش از ۱۶۱ هزار میلیارد تومان به کشور آسیب زده است چون با فرض تحقق سهم ۳۰ درصدی:
در وهله اول، ۱.۸ میلیارد لیتر گازوئیل کمتر مصرف می‌شد که به نرخ جهانی می‌شود ۸۳ هزار میلیارد تومان.
همچنین ۴.۷ میلیون تن دی‌اکسید کربن کمتر منتشر می‌شد و در نتیجه ۴۵ هزار میلیارد تومان کمتر به محیط زیست و سلامت آسیب می‌رسید.
در نهایت با کاهش تصادفات و تردد جاده‌ای، ۳۲ هزار میلیارد تومان از هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی تصادفات و ۱۵۰۰ میلیارد تومان از خسارت به زیرساخت‌های جاده‌ای می‌کاست و جلوی مرگ روزانه یک نفر در تصادفات را می‌گرفت.
مجموع این هزینه‌ها و عدم‌النفع ناشی از بی تدبیری راه‌آهن فقط در بخش حمل نقل بار ۱۶۱.۵ هزار میلیارد تومان است!
نداشتن سند جامع و راهبردی حمل و نقل ریلی بار، بروکراسی اداری فرسایشی، خرابی نیمی از لکوموتیوها، نبود شفافیت و نظام اولویت‌بندی و دخالت‌های غیرکارشناسی در ایجاد خطوط ریلی از مهمترین دلال این وضعیت است.
