نگاه‌ها به هریس دوخته است/دموکرات ها باید جمهوری خواهان را سرمشق قرار دهند

به گزارش جریان نو،  تصمیم جو بایدن برای کناره‌گیری از رقابت‌های ریاست‌جمهوری که یک ماه قبل از برگزاری کنوانسیون حزب دموکرات اعلام شد، بسیاری از افراد را درخصوص نامزد بعدی حزب به فکر فروبرده است. تصمیم بایدن شباهت زیادی به رویدادهای سال ۱۹۶۸ دارد که لیندون بی. جانسون در اواخر مارس اعلام کرد از ادامه رقابت انصراف می‌دهد. هیوبرت هامفری، معاون جانسون، رأی نمایندگان او را به دست آورد و در کنوانسیون حزب دموکرات در آگوست ۱۹۶۸ در شیکاگو به نامزدی حزب رسید. اکنون همه نگاه‌ها به کامالا هریس، معاون جو بایدن‌ که از نامزدی او نیز حمایت کرده، دوخته شده است.

تصمیم جو بایدن برای کناره‌گیری از رقابت‌های ریاست‌جمهوری که یک ماه قبل از برگزاری کنوانسیون حزب دموکرات اعلام شد، بسیاری از افراد را درخصوص نامزد بعدی حزب به فکر فروبرده است. تصمیم بایدن شباهت زیادی به رویدادهای سال ۱۹۶۸ دارد که لیندون بی. جانسون در اواخر مارس اعلام کرد از ادامه رقابت انصراف می‌دهد. هیوبرت هامفری، معاون جانسون، رأی نمایندگان او را به دست آورد و در کنوانسیون حزب دموکرات در آگوست ۱۹۶۸ در شیکاگو به نامزدی حزب رسید. اکنون همه نگاه‌ها به کامالا هریس، معاون جو بایدن‌ که از نامزدی او نیز حمایت کرده، دوخته شده است.

دیوید کارلوچی، استراتژیست دموکرات و سناتور سابق نیویورک، به نیویورک‌تایمز گفت: «فکر می‌کنم در ۴۸ ساعت آینده حرف‌های زیادی درباره نامزد احتمالی زده شود و نام‌های زیای را بشنویم. اما فکر می‌کنم همه بدانند که شکست‌دادن کامالا هریس در این کنوانسیون دشوار خواهد بود و شاید بهتر باشد رقبا خودشان را برای پست معاونت آماده کنند».

گوین نیوسام‌ فرماندار کالیفرنیا، گرچن ویتمر‌ فرماندار میشیگان، سناتور مارک کلی (سناتور دموکرات آریزونا)، جاش شاپیرو‌ فرماندار پنسیلوانیا، وس مور‌ فرماندار مریلند، پیت بودجج‌ وزیر ترابری، جی‌‌بی‌ پریتزکر فرماندار ایلینوی، میشل اوباما‌ بانوی اول سابق آمریکا و اندی بشیر‌ فرماندار کنتاکی، جزء گزینه‌های احتمالی هستند. نیوسام و شاپیرو به‌طور علنی از نامزدی خانم هریس برای انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر حمایت کرده‌اند. کارلوچی افزود: «رقابت فعلی برای جلب رأی افراد مردد است؛ آن چند درصد از رأی‌دهندگانی که هنوز تصمیم‌شان را نگرفته‌اند. فکر می‌کنم حضور کامالا هریس به حزب اجازه می‌دهد که این افراد را به هیجان بیاورد و آن چند رأی اضافی در ایالت‌های چرخشی را که برای پیروزی در انتخابات به آنها نیاز داریم، به سبد دموکرات‌ها بریزد».

به گفته کریستوفر بروس، استراتژیست سیاسی، دو هفته آتی به‌شدت «غیرقابل پیش‌بینی» خواهد بود؛ زیرا از سال ۱۹۶۸ تاکنون چنین اتفاقی رخ نداده است. او گفت: «دموکرات‌ها باید جمهوری‌خواهان را سرمشق خود قرار دهند و با هم متحد شوند».

بروس افزود: «این دیگر عموم مردم یا حتی عموم دموکرات‌ها نیستند که نامزدشان را انتخاب می‌کنند؛ این وظیفه بر عهده نمایندگان حزب است». نامزد حزب باید رأی اکثر حدود چهار هزار نماینده را در کنوانسیون شیکاگو به دست آورد. اکنون که بایدن از دور رقابت کنار کشیده، دیگر تعهدی برای رأی‌دادن به او وجود ندارد.

کارلوچی گفت: «این یعنی با یک کنوانسیون آزاد مواجه هستیم. با وجود اینکه بایدن از کامالا هریس حمایت کرده، نمایندگان می‌توانند به هرکسی که دوست دارند رأی بدهند». او افزود: «ممکن است فرایندی شکل بگیرد که در آن چند نامزد داشته باشیم. اگر هیچ‌کدام از نامزدها در رأی‌گیری اول به اکثریت آرا نرسند، رأی‌گیری به دور دوم کشیده خواهد شد». اگر چنین اتفاقی رخ دهد، اولین ‌بار از سال ۱۹۵۲ خواهد بود که رأی‌گیری در کنوانسیون برای تعیین نامزد به دور دوم کشیده می‌شود.

کارلوچی گفت: «فکر نمی‌کنم اختلافی داشته باشیم. به نظر من، دموکرات‌ها از کامالا حمایت می‌کنند». بروس ضمن موافقت با این دیدگاه گفت که اگر خانم هریس را کنار بگذاریم، بسیاری از مردم به‌ویژه جامعه سیاه‌پوستان آزرده خواهند شد.

کارزار بایدن-هریس اخیرا فاش کرد بیش از ۹۱ میلیون دلار بودجه دارد که نمی‌توان از آن برای حمایت از نامزدی غیر از خانم هریس استفاده کرد. شاید حزب چندان نگران این مسئله نباشد اما همچنان ممکن است برای دیگر نامزدها چالش‌برانگیز باشد. بروس‌ که وکیل دادگستری است، می‌گوید: «بایدن-هریس یک نهاد حقوقی متفاوت است. قطعا راه‌هایی برای دورزدن آن وجود دارد. به نظر من، کار آسانی نخواهد بود».

منبع: شرق