شايد برخي گمان كنند كه مملكت ارث پدريشان است كه به آنان رسيده و هر طور كه خواستند عليه دولت بتازند، همچنان كه وقيحانهترين حملات را عليه روحاني و دولت او انجام ميدادند و كسي هم مانع آنان نبود و يا از طريق مجلس چوب لاي چرخ احياي برجام گذاشتند و اين وضع فاجعهبار را ايجاد كردند و...
جریان نو؛ عباس عبدی در یادداشتی نوشت: به نظر میرسد که ساختار سیاسی ایران به روشنی متوجه شده است که سیاست یکدستسازی چند عارضه مهم دارد. اول از همه کاهش مشارکت سیاسی است. معنای کاهش مشارکت سیاسی روشن است. هنگامی که تهران بزرگ حدود ۱۰ درصد یا کمتر در انتخابات مشارکت کند، این یعنی شکست اعتبار. بله ممکن است که در یک حوزه انتخاباتی هم به دلیل رقابتهای قومی، قبیلهای، زبانی، دینی و… دو یا چند نامزد موجب مشارکت ۶۰ تا ۷۰ درصدی شود ولی آنان به دلایل خودشان پای صندوق آمدهاند. دلایلی که لزوما هم به توسعه و امنیت کشور کمک نمیکند. من نمیگویم که مشارکت در تهران باید ۸۰ درصد باشد، ولی مشارکت زیر ۵۰ درصد زنگ خطر است. هنگامی که به زیر ۱۰ درصد برسد، آژیر خطر و حتی صور اسرافیل سیاست به صدا درآمده است. میزان مشارکت سیاسی نه تنها بازتابی از مشروعیت و مقبولیت است، بلکه اثرات مهمی در عملکرد دولتها میگذارد. بیاعتمادی ناشی از این وضعیت منجر به کاهش کارآیی دولت و بیرغبتی مردم در مشارکت میشود. دومین اثر، بیکفایتی مفرط و آشکار در شناخت مسائل جامعه و مردم و نیز در حل آنها است. دولت کنونی مظهر اثبات چنین ادعایی است. باور نکردنی است که مجموعهای به نام دولت تا این اندازه بیایده و بدون چشمانداز و ناامیدکننده باشد. سومین اثر که آن نیز مهم است، فاصلهگیری بیشتر مردم از حکومت است. همین الان به وضوح میبینیم که بسیاری از افراد چنان فاصلهای میان خود و حکومت را تعریف کردهاند که برداشتن این فاصله حتی از نظر عاطفی بسیار سخت شده است. این امر اثرات امنیتی و اجتماعی فراوانی دارد. با این ملاحظات معتقدم که حکومت خواهان افزایش مشارکت است و این همان عاملی بود که مرا تشویق به حضور انتخاباتی کرد. ولی اکنون باید به لوازم این خواست پرداخت. مطابق یک قاعده عقلی روشن، الزام به شیء؛ الزام به تبعات آن نیز هست. در واقع پرسش این است که مردم چرا باید بیایند به آقای پزشکیان رأی بدهند تا تندروهای مورد حمایت قبلی رأی نیاورند؟ یک پاسخ این است که رأی آوردن آنان را برای کشور و آینده بدتر میدانیم پس به پزشکیان رأی بدهیم. این استدلال تا حدی کاربرد دارد، ولی اکنون فاقد کارآیی است.
چون مردم حس میکنند که این بازی نیمه نهایی است که میتوانند تیم خود را برنده کنند. بازی بعدی و نهایی در داخل ساختار قدرت و پس از پیروزی رییسجمهور است که مردم در آن حضور ندارند و دیگران هر گونه که بخواهند داوری و برخورد خواهند کرد. مجلس، شورای نگهبان، صدا و سیما و رسانههای دولتی وابسته به ساختار قدرت، نهادهای اقتصادی خارج از چارچوب نهادهای عمومی، نیروهای نظامی و انتظامی و… بازیگران مرحله بعدی هستند. در حالی که هر کدام وظایف خود را دارند در عین حال میتوانند با ایجاد ناهماهنگی برای عملکرد دولت و رییسجمهور منتخب مشکل ایجاد کنند. شاید برخی گمان کنند که مملکت ارث پدریشان است که به آنان رسیده و هر طور که خواستند علیه دولت بتازند، همچنان که وقیحانهترین حملات را علیه روحانی و دولت او انجام میدادند و کسی هم مانع آنان نبود و یا از طریق مجلس چوب لای چرخ احیای برجام گذاشتند و این وضع فاجعهبار را ایجاد کردند و… خب این طور نمیشود؛ اگر مشارکت بالا را ضروری بدانیم باید به تبعات آن نیز تن داد. تبعات آن احترام گذاشتن به خواست مردم مشارکتکننده است. طبعا نمیتوان گفت که قانون چنین میگوید و اسلام چنان میگوید و باید همه تابع باشند. اگر چنین ایدهای در ذهن است، ترجیح دارد که از ابدا وارد این ماجراها نشد. البته مطالبات مردم مشارکتکننده هم چندان رادیکال نیست؛ در حد عرفی است و هر حکومت متعارفی با آنها تن میدهد. وضعیتی که اکنون در سیاست خارجی، اجرای قانون و قانونگذاری، مساله زنان، رسانهها، تبعیضها و فساد، گزینشها، آموزش عمومی و عالی، نظارت استصوابی و… وجود دارد قابل تداوم نیست. البته اینها صفر و یک هم نیست. به همان میزانی که در مسیر بهبود قرار بگیرد، کافی است. اگر قرار است که هیچ کدام از اینها تغییر نکند، خیلی شفاف و صادقانه اعلام شود، آنگاه رأیدهندگان متوجه خواهند شد که به چه چیزی رأی میدهند و اگر خواستند شرکت میکنند یا نمیکنند. ولی هنگامی که نامزد انتخاباتی روشن نظر میدهد و در عمل تحولی رخ نمیدهد، به نظرم این خلاف وعده و پیمان با مردم است. پیشنهاد من این است که در این باره شفاف و روشن عمل شود. در این صورت مشارکت انتخاباتی به میزانی خواهد رسید که ثبات و کارآیی را به نحو چشمگیری افزایش خواهد داد.
یادداشتی از عباس عبدی؛
یک نکته هم با حکومت
جریان نو؛ عباس عبدی در یادداشتی نوشت: به نظر میرسد که ساختار سیاسی ایران به روشنی متوجه شده است که سیاست یکدستسازی چند عارضه مهم دارد. اول از همه کاهش مشارکت سیاسی است. معنای کاهش مشارکت سیاسی روشن است. هنگامی که تهران بزرگ حدود ۱۰ درصد یا کمتر در انتخابات مشارکت کند، این یعنی شکست اعتبار. بله ممکن است که در یک حوزه انتخاباتی هم به دلیل رقابتهای قومی، قبیلهای، زبانی، دینی و… دو یا چند نامزد موجب مشارکت ۶۰ تا ۷۰ درصدی شود ولی آنان به دلایل خودشان پای صندوق آمدهاند. دلایلی که لزوما هم به توسعه و امنیت کشور کمک نمیکند. من نمیگویم که مشارکت در تهران باید ۸۰ درصد باشد، ولی مشارکت زیر ۵۰ درصد زنگ خطر است. هنگامی که به زیر ۱۰ درصد برسد، آژیر خطر و حتی صور اسرافیل سیاست به صدا درآمده است. میزان مشارکت سیاسی نه تنها بازتابی از مشروعیت و مقبولیت است، بلکه اثرات مهمی در عملکرد دولتها میگذارد. بیاعتمادی ناشی از این وضعیت منجر به کاهش کارآیی دولت و بیرغبتی مردم در مشارکت میشود. دومین اثر، بیکفایتی مفرط و آشکار در شناخت مسائل جامعه و مردم و نیز در حل آنها است. دولت کنونی مظهر اثبات چنین ادعایی است. باور نکردنی است که مجموعهای به نام دولت تا این اندازه بیایده و بدون چشمانداز و ناامیدکننده باشد. سومین اثر که آن نیز مهم است، فاصلهگیری بیشتر مردم از حکومت است. همین الان به وضوح میبینیم که بسیاری از افراد چنان فاصلهای میان خود و حکومت را تعریف کردهاند که برداشتن این فاصله حتی از نظر عاطفی بسیار سخت شده است. این امر اثرات امنیتی و اجتماعی فراوانی دارد. با این ملاحظات معتقدم که حکومت خواهان افزایش مشارکت است و این همان عاملی بود که مرا تشویق به حضور انتخاباتی کرد. ولی اکنون باید به لوازم این خواست پرداخت. مطابق یک قاعده عقلی روشن، الزام به شیء؛ الزام به تبعات آن نیز هست. در واقع پرسش این است که مردم چرا باید بیایند به آقای پزشکیان رأی بدهند تا تندروهای مورد حمایت قبلی رأی نیاورند؟ یک پاسخ این است که رأی آوردن آنان را برای کشور و آینده بدتر میدانیم پس به پزشکیان رأی بدهیم. این استدلال تا حدی کاربرد دارد، ولی اکنون فاقد کارآیی است.
چون مردم حس میکنند که این بازی نیمه نهایی است که میتوانند تیم خود را برنده کنند. بازی بعدی و نهایی در داخل ساختار قدرت و پس از پیروزی رییسجمهور است که مردم در آن حضور ندارند و دیگران هر گونه که بخواهند داوری و برخورد خواهند کرد. مجلس، شورای نگهبان، صدا و سیما و رسانههای دولتی وابسته به ساختار قدرت، نهادهای اقتصادی خارج از چارچوب نهادهای عمومی، نیروهای نظامی و انتظامی و… بازیگران مرحله بعدی هستند. در حالی که هر کدام وظایف خود را دارند در عین حال میتوانند با ایجاد ناهماهنگی برای عملکرد دولت و رییسجمهور منتخب مشکل ایجاد کنند. شاید برخی گمان کنند که مملکت ارث پدریشان است که به آنان رسیده و هر طور که خواستند علیه دولت بتازند، همچنان که وقیحانهترین حملات را علیه روحانی و دولت او انجام میدادند و کسی هم مانع آنان نبود و یا از طریق مجلس چوب لای چرخ احیای برجام گذاشتند و این وضع فاجعهبار را ایجاد کردند و… خب این طور نمیشود؛ اگر مشارکت بالا را ضروری بدانیم باید به تبعات آن نیز تن داد. تبعات آن احترام گذاشتن به خواست مردم مشارکتکننده است. طبعا نمیتوان گفت که قانون چنین میگوید و اسلام چنان میگوید و باید همه تابع باشند. اگر چنین ایدهای در ذهن است، ترجیح دارد که از ابدا وارد این ماجراها نشد. البته مطالبات مردم مشارکتکننده هم چندان رادیکال نیست؛ در حد عرفی است و هر حکومت متعارفی با آنها تن میدهد. وضعیتی که اکنون در سیاست خارجی، اجرای قانون و قانونگذاری، مساله زنان، رسانهها، تبعیضها و فساد، گزینشها، آموزش عمومی و عالی، نظارت استصوابی و… وجود دارد قابل تداوم نیست. البته اینها صفر و یک هم نیست. به همان میزانی که در مسیر بهبود قرار بگیرد، کافی است. اگر قرار است که هیچ کدام از اینها تغییر نکند، خیلی شفاف و صادقانه اعلام شود، آنگاه رأیدهندگان متوجه خواهند شد که به چه چیزی رأی میدهند و اگر خواستند شرکت میکنند یا نمیکنند. ولی هنگامی که نامزد انتخاباتی روشن نظر میدهد و در عمل تحولی رخ نمیدهد، به نظرم این خلاف وعده و پیمان با مردم است. پیشنهاد من این است که در این باره شفاف و روشن عمل شود. در این صورت مشارکت انتخاباتی به میزانی خواهد رسید که ثبات و کارآیی را به نحو چشمگیری افزایش خواهد داد.
لینک کوتاه خبر:
http://jaryaneno.ir/?p=38400
برنامه بازیهای مرحله یکچهارم نهایی یورو ۲۰۲۴
پزشکیان یارانه را حذف میکند؟
اعلام اسامی برندگان خودروهای وارداتی در سامانه یکپارچه
اخذ رأی با این شیوه در روز انتخابات ممنوع است
هشدار بارشهای سیلآسا و تخریب محصولات کشاورزی در ۴ استان کشور
تب دنگی به این استان مرکزی رسید/سه بیمار بستری شدند
فوری/ تحریمهای اقتصادی آمریکا علیه ایران لغو میشود؟
رهبر انقلاب:دلم برای رییسی سوخت/ کشور علیرغم از دست دادن رئیس جمهور آرامش و امنیت خود را حفظ کرد
ورود پنهانی معین به ایران صحت دارد؟
فوری؛ ایلان ماسک اینترنت ماهوارهای را به گوشیهای عادی میآورد
مهمانی لاکچری قالیباف در هتل بزرگ تهران /پشت پرده مهمانی مجلل برای منتخبان مجلس دوازدهم / هزینه یک شب اقامت در گراند هتل چند؟
به روس ها و شخص پوتین بفهمانید که ایران “کارت بازی مسکو” نیست
ماجرای واردات روغنهای آلوده چیست؟ / تخلف محرز سازمان غذا و دارو +سند
نقشههای پوتین برای روسیه و جهان/ برنامههای ویژه روسیه برای اوکراین در ۲۰۲۴؟
عربستان در عملیات ایران علیه اسرائیل نقش داشت؟
تتلو با قید وثیقه آزاد میشود؟
میبدی: شلاق زدن زنی به دلیل بیحجابی، خلاف شرع است/ حجاب انتخابی جرم نیست
۳/۳ میلیارد دلار اختلاس “دبش” معادل بازسازی کل مدارس فرسوده ایران/ رفع کامل آلودگی هوای کلانشهرها با این رقم
مجنون گیلانی که دهها سال آوارهی دریا بود/ عشق لیلا با «کاجامه خوس» چه کرد؟
این بود همه برنامه های اقتصادی و فرهنگی کاندیداها؟ / حتی تحمل شنیدن نقد یکدیگر را ندارند
ردپای احمدی نژاد در واگذاری باغ ازگل
فساد ۳.۵ میلیون دلاری در ژاپن ؛ ۴ وزیر استعفا دادند
خبر خوش برای سکه بازارن/ قیمت طلا رکوردها را جابجا کرد
کلاهبرداری پروژه رادان از مردم در چالوس/جهیزیه دخترم را برای سرمایه گذاری فروختم
فروش خانه و ویلاهای نیمه کاره/ ساخت و سازی که دم عید رها شد!
آتش بس موقت در نوار غزه تمدید نشد
پرواز قیمت مرغ در ۲ سال / ۱۹ هزار تومان شد ۸۰ هزار!
یک جشن ، یک استعفا ، یک اخراج ؛ / در دانشگاه صنعتی شریف چه میگذرد؟
نیروهای اشغالگر صهیونیستی به داخل بیمارستان شفا حمله کردند
جنگ غزه ؛ توافق آتشبس و تبادل اسرا به تعویق افتاد
کادوی روز مادر ۱۴۰۲ چقدر هزینه دارد/ از گل ۸ میلیونی تا کیف ۲۰ میلیونی
بازار داغ اجاره ویلا در چهارشنبهسوری / قیمتها به ۷ میلیون و نیم هم میرسد!
دیشب در اصفهان و تبریز چه گذشت؟ جزئیات فعال شدن پدافند هوایی در کشور
ماجرای تذکر رهبر انقلاب به پیروز حناچی چه بود؟ / طعنه محسن هاشمی به شهرداری
قانون انتخابات مجلس اصلاح شد
موج مهاجرت اینبار سراغ خلبانها رفت/دردسر جدید برای ایرلاینهای ایرانی
درگیری شجاع خلیل زاده با خبرنگاران (فیلم)
اتحادیه اروپا فرآیند عضویت بوسنی را به جریان میاندازد
جلسه غیر رسمی نمایندگان با فرزین/بررسی ساماندهی تجمعات در دستورکار مجلس
تکلیف همسانسازی حقوق بازنشستگان چه زمانی روشن میشود؟
موشکسازی شهید احمدی روشن با شکر و روغن واقعیت داشت؟
اطلاعیه درباره حضور ناموفق پهپاد ترکیه در ایران/نقطه دقیق حادثه سقوط بالگرد توسط نیروهای ایرانی پیدا شد
سه خواهرِ ساکن اتوبوسهای تهران، یک دو سه جیبتان را میزنند / با چه شگرد و شیوهای سرقت میکردید؟
شروع از صبح پنجشنبه؛ فروش فوق العاده دو خودرو شاسیبلند چینی در سامانه یکپارچه
ماجرای زنی که زندگی فوتبالیست مشهور ایرانی را نابود کرد
واکنش وزیر علوم به برکناری رئیس دانشگاه شریف
ایران؛ از همه «چاقتری» /AFC دست روی هیکل بازیکنان گذاشت+ عکس
این املت کافی شاپی خوشمزه را در منزل درست کنید
عباس عبدی؛اگر دولت از افشای فساد وزیر سابق جهادکشاورزی نمیترسید، جزئیات پروندهاش را منتشر می کرد
خداحافظی «گوگوش» از دنیای خوانندگی؛ اجرای آخر در لندن
باتلاق شیراز قاتل سریالی کودکان/غرق شدن یک مادر و ۵ کودک در آبگیر باتلاقی
شیوه جدید خرید شمش طلا در مرکز مبادله اعلام شد/ سقف خرید بیشتر شد
قویترین و ضعیفترین حیوانات شکارچی دنیا/ لیستی که تصور شما را از حیات وحش بهم میریزد + (عکس)
«فرار از زندان» و یک دوبله جدید با صدای «ناصر ممدوح» در راه شبکه تماشا
حکم جلب اسپانسر استقلال صادر شد
آتش نشانی: ۵۰ درصد ساختمانهای دولتی ناایمن هستند
سامانه رجیستری تلفن همراه فعال شد
انهدام شرکت هرمی دهه هشتادیها در تهران/ ۲۰ نفر بازداشت شدند
دومین روز تعطیل هفته شنبه است یا پنجشنبه؟
روزنامه ایران: واردات لوازم خانگی آزاد می شود
رکورد جالب و جدید یک ایرانی در گینس ثبت شد/ چسباندن قاشق روی بدن فقط با انرژی!
ریدلی اسکات زندگی گروه بیجیز را فیلم میکند
حمله موشکی سپاه به مقر «پیشوا دیزایی» جاسوس اسرائیل در اربیل عراق (فیلم)
بزرگترین حمله پهپادی روسیه به اوکراین
وداع علیرضا قربانی با همسرش+فیلم
تهرانی ها بخوانند؛ ۱۴ خرداد این اتوبان ها بسته است
تصویر روز:
برترین تصاویر روز؛ از جشنواره موسیقی “گلستنبوری” تا تظاهرات طلبههای یهودی
برنامه بازیهای مرحله یکچهارم نهایی یورو ۲۰۲۴
پزشکیان یارانه را حذف میکند؟
اعلام اسامی برندگان خودروهای وارداتی در سامانه یکپارچه
اخذ رأی با این شیوه در روز انتخابات ممنوع است
هشدار بارشهای سیلآسا و تخریب محصولات کشاورزی در ۴ استان کشور
تب دنگی به این استان مرکزی رسید/سه بیمار بستری شدند