پسربچهای که خبردار ایستاده و لبش را با دندان میفشارد؛ با چشمانی که تمام روح یک ملت شکست خورده را در خود خلاصه کرده است؛ چراکه این کودک باری به سنگینی یک کوه بر پشتش دارد.
به گزارش جریان نو، جو اودانل (Joe O’Donnell)، عکاس این عکس در ناکازاکی، از سوی ارتش ایالات متحده به آنجا فرستاده شد تا آسیبهای واردشده به ژاپن توسط حملات هوایی بمبهای آتشزا و اتمی را مستند کند.
او در طول هفت ماهی که از سپتامبر ۱۹۴۵ آغاز شد، به سراسر ژاپن غربی سفر کرد، ویرانیها را ثبت کرد و وضعیت اسفبار قربانیان بمباران از جمله کشتهشدگان، مجروحان، بیخانمانها و یتیمان را فاش کرد. تصاویر رنج انسانها، هم بر نگاتیوهای او و هم بر قلبش نقش بستند.
اما تلخترین عکسی که او گرفت، عکسی که شاید بتوان آن را یکی از تلخترین عکسهای تاریخ ژاپن نامید، قابی تکاندهنده از یک پسر ده ساله بود که باری به بزرگی یک کوه را به دوش میکشید: جسد برادر مردهاش را. در این عکس، قامت پسر به حالت خبردار است، به این معنا که او وظیفهاش را با آوردن برادر مردهاش به محل مردهسوزی انجام داده است. خبردار ایستادن او گواه نفوذ نظامی آشکار آن دوران است. تماشای پسری که برادر کوچکترش را به پشتش حمل کرده، لب بالاییاش را سفت نگه داشته و تلاش میکند شجاع باشد، مایه دلشکستگی است. او مظهر روح یک ملت شکستخورده است.
منبع: فرادید