به گزارش جریان نو، محسن عادل‌خانی، عموی نوزادان دوقلو در تشریح جزئیات این خبر به «ایران» می‌گوید: همسر برادر من کارمند زایشگاه بیمارستان شهدای گمنام یاسوج است. با توجه به اینکه ۲۲ سال از ازدواجش با برادر من می‌گذشت اما بچه دار نشده بودند و اعتقاد داشت که بالاخره خداوند به او فرزند عطا خواهد کرد طی این سالیان هزینه‌های زیادی کرد و در یزد، اصفهان و شیراز و تهران پیگیر مداوا و درمان بود.
بالاخره از طریق IVF دو قلو پسر باردار شد. ایشان در ادامه مراحل بارداری، برای سونوگرافی به بیمارستان امام سجاد یاسوج مراجعه کرد اما با توجه به اینکه این بیمارستان آموزشی است و امکانات مناسبی نیز ندارد به دلیل خرابی آسانسور و نبود ویلچر، این خانم باردار که در این چند ماه در استراحت مطلق به سر می‌برد، مجبور به استفاده از پله‌های بیمارستان شد، که دچار مشکل و زایمان زودرس شد.
او درخصوص جزئیات این اتفاق این‌گونه می‌گوید: ایشان هفت روز در بیمارستان بستری شد و پزشک مربوطه در مرخصی بودند و بر سر بیمار حاضر نشدند. حتی پیشنهاد دادیم که با اورژانس هوایی بیمار به بیمارستان شیراز منتقل شود، اما نپذیرفتند در نهایت بنا به دستور تلفنی پزشک که در تهران حضور داشته، ختم بارداری برای ایشان اعلام شد و پرسنل نسبت به تزریق آمپول فشار برای زایمان اقدام کردند. بعد از زایمان طبیعی، پرسنل بخش زایشگاه اعلام کردند که نوزادان هیچ علائم حیاتی از قبیل تنفس، نبض قلب، گریه و…. ندارند و فوت هر دو نوزادان را اعلام کردند و اقدامات لازم برای انتقال اجساد به سردخانه بیمارستان انجام شد.
وی در ادامه می‌گوید: اما بعد از حدود سی الی چهل دقیقه، با گریه نوزادان کفن پیچ شده آشکار کرد که نوزادان زنده هستند و علائم حیاتی دارند. سؤال ما این است که چطور امکان دارد که وقتی نوزادان طبیعی متولد می‌شوند، تشخیص ندهند که هنوز زنده هستند و رسیدگی کامل انجام نشود. یا وقتی شرایط بیمارستان این‌گونه است، با متخصصین فوق هماهنگ می‌شدند. نه اینکه خانم دکتر مربوطه به خاطر مرخصی در تهران باشد و از طریق تلفن با رزیدنت ختم بارداری را اعلام کند و هزینه‌های روحی و روانی بر مادر و خانواده تحمیل کنند.
گفتنی است پیگیری خبرنگار «ایران» برای صحبت با مسئولان بخش ویژه نوزادان و مسئولان بیمارستان بی‌نتیجه ماند.
سعید جاودان‌سیرت، رئیس دانشگاه علوم پزشکی یاسوج دستور ویژه و فوری به حراست، معاونت درمان و تیم بازرسی دانشگاه برای رسیدگی فوری در خصوص این حادثه را صادر کرد.
وی گفت: این موضوع به صورت جدی در حال پیگیری است و به خانواده نوزادان اطمینان می‌دهیم تمام توان خود را برای بررسی و پیگیری جدی تا حصول نتیجه نهایی به کار خواهیم گرفت. در صورت کمترین قصور از سوی کادر درمان بیمارستان برخوردهای قانونی لازم را به طور حتم انجام خواهیم داد.
پدر این نوزادان نیز با تشریح و تأیید این موضوع گفت: این دوقلوها حدود ۴۵ دقیقه کفن‌پیچ شده بودند. با پیگیری‌های انجام شده، مسئولان دانشگاه دستور رسیدگی فوری صادر کردند که انتظار می‌رود چنانچه قصوری از سوی بیمارستان رخ داده برخورد قانونی شود، چون خانواده‌های زیادی در آرزوی داشتن فرزندند و با سال‌ها انتظار و صرف هزینه‌های بالا و روش‌های متعدد به دنبال تحقق این آرزو هستند.
او گفت: هم‌اینک خودم و همسرم بشدت دچار نگرانی و افسردگی شده‌ایم و انتظار داشتیم مسئولان و کادر این بیمارستان به گونه‌ای بهتر، از این فرزندان مراقبت کنند.
«محمود شهامت»، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج نیز گفت: از نظر علمی و همچنین از نظر متخصصان امر، احیا و زنده نگه‌داشتن یک نوزاد زیر ۲۵ هفته به دلیل عوارضی که برای نوزاد به همراه خواهد داشت؛ نظیر مشکلات قلبی، سیستم عصبی، ریوی و گوارش و در کل، کلیه سیستم‌های حیاتی نوزاد ناقص و احتمال زنده ماندن کم است . این مادر به محض ورود به بخش زایشگاه بیمارستان توسط متخصص زنان ویزیت شد و به خاطر شرایط حادی که مادر داشته به او توصیه شده که سقط جنین و در واقع ختم بارداری انجام شود اما مادر قبول نکرد و چند روزی تحت نظر بود اما متأسفانه با پیشرفت زایمان کیسه جنین کامل از بدن مادر خارج شده و در این لحظه مادر به همراه خانواده به ختم بارداری راضی شده‌اند.
شهامت تصریح کرد: وقتی ختم بارداری اتفاق افتاد، رزیدنت زنان براساس پروتکل کشوری به مادر اعلام می کند که نوزادان متولد شده بقایی ندارند یا به شکل دیگری که شما این‌ها را مرده لحاظ کنید، خانواده بعداً متوجه شدند که نوزادان قلب دارند و گفته رزیدنت و ماما را این گونه برداشت کردند که نوزادان زنده شدند در صورتی که چنین نیست و ممکن است نوزادان تا چند روز آینده قلب داشته و با زجر تنفسی تنفس داشته باشند، اما این جور نیست و در واقع شاید نوع گفتار و در ادبیات کادر درمان در مواجهه با مادر و همراهان مریض اخلاق حرفه‌ای رعایت نشده وگرنه به لحاظ مراقبتی و اصول علمی قصوری انجام نشده است.
وی ادامه داد: ۹۰درصد برداشت تا الان از این مسأله برای اینجانب و تیم نظارتی دانشگاه این بوده که تنها بی تدبیری و رعایت نکردن اخلاق حرفه ای صورت گرفته است وگرنه بر اساس دستورالعمل‌ها و پروتکل علمی امیدی به بقا نبوده و مطمئن باشید که کاهلی و سهل انگاری صورت نگرفته است.
