کنار گذاشتن جمهور یا مردم، کشور را ضعیف کرده است

حسین کنعانی مقدم  در روزنامه اعتماد نوشت: امام(ره) به عنوان معمار راستین انقلاب اسلامی خطوطی را در سال‌های منتهی به انقلاب و دوران پس از آن ترسیم کردند تا برمبنای آن ساختار حاکمیت جمهوری اسلامی در چارچوب موضوعات بنیادینی چون، «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» خود را نشان داد. بخش عمده‌ای از شعارهایی که حضرت امام(ره) در نوفل لوشاتو و پس از آن در زمان حضور در ایران مطرح کردند، بدل به آرمان‌های اصلی انقلاب شد و نهایتا در قالب اصول و ردیف‌های قانون اساسی، ظهور و بروز پیدا کرد. برای بررسی آرمان‌هایی که طی دهه‌های بعدی فراموش شدند، باید به سند رسمی منعقد شده میان امام(ره) و ملت بازگشت و دید کدام یک از بندهای قانون اساسی به فراموشی سپرده شده و به آنها عمل نمی‌شود. اگر قرار باشد به صورت اجمالی به این موضوعات پرداخته شود، می‌توان به برخی از آنها اشاره کرد.

پس از انقلاب تصمیم‌سازان بیشتر به دنبال دولت‌سازی بودند

مثلا یکی از مواردی که روی آن تاکید موکدی وجود داشت، این بود که قبل از نهادسازی‌ها، امت‌سازی شود.
در واقع امام(ره) معتقد به امت‌سازی قبل از نهادسازی و ساختارسازی بودند. یعنی معتقد بودند امت اسلامی برآمده از جمهوری اسلامی ایجاد شود و شکل بگیرد. متاسفانه پس از جمهوری اسلامی تصمیم‌سازان و سیاستگذاران بیشتر به دنبال دولت‌سازی و نهادسازی و ساختارسازی‌های موردنظر بودند و در این میان، مردم فراموش شدند.

هر زمان که کشور نیازی به مردم داشت مردم در صحنه حاضر بودند

درست است که مردم در برهه‌های مختلف نقش خودشان را به خوبی در انقلاب و کشور ایفا کردند، اما هرگز به مطالبات این مردم که در همه بزنگاه‌ها حاضر بودند، توجهی نشد. هر زمان که کشور نیازی به مردم داشت مردم در صحنه حاضر بودند و حق حاکمان را ادا کردند، اما حاکمان هرگز حق مردم را ادا نکردند. هر زمان که جنگ شد، تجزیه‌طلبان داخلی و خارجی قد‌علم کردند، تحریم‌ها آغاز شد، هر زمان که منافع ملی در خطر بود، هر زمان که به حضور و مشارکت مردم نیاز بود و… مردم در صحنه حاضر شدند و از کیان کشور و انقلاب و جمهوری اسلام دفاع کردند. اما هر زمانی که این مردم نیازی داشتند، مطالبه‌ای داشتند، خواسته‌ای را مطرح کردند و… حاکمان به مطالبات، نیازها و خواسته‌های این مردم توجهی نکردند. در واقع غرور این مردم، آبروی مردم و نیاز مردم از سوی حاکمان جدی گرفته نشد.

نظام حکمرانی کمتر به این توجه کرد که قبل از نهادسازی‌ها باید امت‌سازی کرده و نقش مردم را در حوزه‌های مختلف حکمرانی پررنگ‌تر کنند. این موضوع، گزاره ای است که از سال‌های ابتدایی انقلاب تا به امروز رخ داده و کشور را ضعیف و ضعیف‌تر کرده است.  به عبارت دیگر، جمهوریت و اسلامیت ۲ گزاره‌ای است که همواره با هم مدنظر امام(ره) است، اما امروز به آن توجهی نمی‌شود. اینکه مردم یا جمهوریت از دایره تصمیم‌سازی‌ها و سیاستگذاری‌ها کنار گذاشته شوند، خواسته اصلی دشمنان است که کشور را با آسیب‌های بسیاری مواجه می‌سازد.