شايد برخي گمان كنند كه مملكت ارث پدريشان است كه به آنان رسيده و هر طور كه خواستند عليه دولت بتازند، همچنان كه وقيحانهترين حملات را عليه روحاني و دولت او انجام ميدادند و كسي هم مانع آنان نبود و يا از طريق مجلس چوب لاي چرخ احياي برجام گذاشتند و اين وضع فاجعهبار را ايجاد كردند و...
جریان نو؛ عباس عبدی در یادداشتی نوشت: به نظر میرسد که ساختار سیاسی ایران به روشنی متوجه شده است که سیاست یکدستسازی چند عارضه مهم دارد. اول از همه کاهش مشارکت سیاسی است. معنای کاهش مشارکت سیاسی روشن است. هنگامی که تهران بزرگ حدود ۱۰ درصد یا کمتر در انتخابات مشارکت کند، این یعنی شکست اعتبار. بله ممکن است که در یک حوزه انتخاباتی هم به دلیل رقابتهای قومی، قبیلهای، زبانی، دینی و… دو یا چند نامزد موجب مشارکت ۶۰ تا ۷۰ درصدی شود ولی آنان به دلایل خودشان پای صندوق آمدهاند. دلایلی که لزوما هم به توسعه و امنیت کشور کمک نمیکند. من نمیگویم که مشارکت در تهران باید ۸۰ درصد باشد، ولی مشارکت زیر ۵۰ درصد زنگ خطر است. هنگامی که به زیر ۱۰ درصد برسد، آژیر خطر و حتی صور اسرافیل سیاست به صدا درآمده است. میزان مشارکت سیاسی نه تنها بازتابی از مشروعیت و مقبولیت است، بلکه اثرات مهمی در عملکرد دولتها میگذارد. بیاعتمادی ناشی از این وضعیت منجر به کاهش کارآیی دولت و بیرغبتی مردم در مشارکت میشود. دومین اثر، بیکفایتی مفرط و آشکار در شناخت مسائل جامعه و مردم و نیز در حل آنها است. دولت کنونی مظهر اثبات چنین ادعایی است. باور نکردنی است که مجموعهای به نام دولت تا این اندازه بیایده و بدون چشمانداز و ناامیدکننده باشد. سومین اثر که آن نیز مهم است، فاصلهگیری بیشتر مردم از حکومت است. همین الان به وضوح میبینیم که بسیاری از افراد چنان فاصلهای میان خود و حکومت را تعریف کردهاند که برداشتن این فاصله حتی از نظر عاطفی بسیار سخت شده است. این امر اثرات امنیتی و اجتماعی فراوانی دارد. با این ملاحظات معتقدم که حکومت خواهان افزایش مشارکت است و این همان عاملی بود که مرا تشویق به حضور انتخاباتی کرد. ولی اکنون باید به لوازم این خواست پرداخت. مطابق یک قاعده عقلی روشن، الزام به شیء؛ الزام به تبعات آن نیز هست. در واقع پرسش این است که مردم چرا باید بیایند به آقای پزشکیان رأی بدهند تا تندروهای مورد حمایت قبلی رأی نیاورند؟ یک پاسخ این است که رأی آوردن آنان را برای کشور و آینده بدتر میدانیم پس به پزشکیان رأی بدهیم. این استدلال تا حدی کاربرد دارد، ولی اکنون فاقد کارآیی است.
چون مردم حس میکنند که این بازی نیمه نهایی است که میتوانند تیم خود را برنده کنند. بازی بعدی و نهایی در داخل ساختار قدرت و پس از پیروزی رییسجمهور است که مردم در آن حضور ندارند و دیگران هر گونه که بخواهند داوری و برخورد خواهند کرد. مجلس، شورای نگهبان، صدا و سیما و رسانههای دولتی وابسته به ساختار قدرت، نهادهای اقتصادی خارج از چارچوب نهادهای عمومی، نیروهای نظامی و انتظامی و… بازیگران مرحله بعدی هستند. در حالی که هر کدام وظایف خود را دارند در عین حال میتوانند با ایجاد ناهماهنگی برای عملکرد دولت و رییسجمهور منتخب مشکل ایجاد کنند. شاید برخی گمان کنند که مملکت ارث پدریشان است که به آنان رسیده و هر طور که خواستند علیه دولت بتازند، همچنان که وقیحانهترین حملات را علیه روحانی و دولت او انجام میدادند و کسی هم مانع آنان نبود و یا از طریق مجلس چوب لای چرخ احیای برجام گذاشتند و این وضع فاجعهبار را ایجاد کردند و… خب این طور نمیشود؛ اگر مشارکت بالا را ضروری بدانیم باید به تبعات آن نیز تن داد. تبعات آن احترام گذاشتن به خواست مردم مشارکتکننده است. طبعا نمیتوان گفت که قانون چنین میگوید و اسلام چنان میگوید و باید همه تابع باشند. اگر چنین ایدهای در ذهن است، ترجیح دارد که از ابدا وارد این ماجراها نشد. البته مطالبات مردم مشارکتکننده هم چندان رادیکال نیست؛ در حد عرفی است و هر حکومت متعارفی با آنها تن میدهد. وضعیتی که اکنون در سیاست خارجی، اجرای قانون و قانونگذاری، مساله زنان، رسانهها، تبعیضها و فساد، گزینشها، آموزش عمومی و عالی، نظارت استصوابی و… وجود دارد قابل تداوم نیست. البته اینها صفر و یک هم نیست. به همان میزانی که در مسیر بهبود قرار بگیرد، کافی است. اگر قرار است که هیچ کدام از اینها تغییر نکند، خیلی شفاف و صادقانه اعلام شود، آنگاه رأیدهندگان متوجه خواهند شد که به چه چیزی رأی میدهند و اگر خواستند شرکت میکنند یا نمیکنند. ولی هنگامی که نامزد انتخاباتی روشن نظر میدهد و در عمل تحولی رخ نمیدهد، به نظرم این خلاف وعده و پیمان با مردم است. پیشنهاد من این است که در این باره شفاف و روشن عمل شود. در این صورت مشارکت انتخاباتی به میزانی خواهد رسید که ثبات و کارآیی را به نحو چشمگیری افزایش خواهد داد.
یادداشتی از عباس عبدی؛
یک نکته هم با حکومت
جریان نو؛ عباس عبدی در یادداشتی نوشت: به نظر میرسد که ساختار سیاسی ایران به روشنی متوجه شده است که سیاست یکدستسازی چند عارضه مهم دارد. اول از همه کاهش مشارکت سیاسی است. معنای کاهش مشارکت سیاسی روشن است. هنگامی که تهران بزرگ حدود ۱۰ درصد یا کمتر در انتخابات مشارکت کند، این یعنی شکست اعتبار. بله ممکن است که در یک حوزه انتخاباتی هم به دلیل رقابتهای قومی، قبیلهای، زبانی، دینی و… دو یا چند نامزد موجب مشارکت ۶۰ تا ۷۰ درصدی شود ولی آنان به دلایل خودشان پای صندوق آمدهاند. دلایلی که لزوما هم به توسعه و امنیت کشور کمک نمیکند. من نمیگویم که مشارکت در تهران باید ۸۰ درصد باشد، ولی مشارکت زیر ۵۰ درصد زنگ خطر است. هنگامی که به زیر ۱۰ درصد برسد، آژیر خطر و حتی صور اسرافیل سیاست به صدا درآمده است. میزان مشارکت سیاسی نه تنها بازتابی از مشروعیت و مقبولیت است، بلکه اثرات مهمی در عملکرد دولتها میگذارد. بیاعتمادی ناشی از این وضعیت منجر به کاهش کارآیی دولت و بیرغبتی مردم در مشارکت میشود. دومین اثر، بیکفایتی مفرط و آشکار در شناخت مسائل جامعه و مردم و نیز در حل آنها است. دولت کنونی مظهر اثبات چنین ادعایی است. باور نکردنی است که مجموعهای به نام دولت تا این اندازه بیایده و بدون چشمانداز و ناامیدکننده باشد. سومین اثر که آن نیز مهم است، فاصلهگیری بیشتر مردم از حکومت است. همین الان به وضوح میبینیم که بسیاری از افراد چنان فاصلهای میان خود و حکومت را تعریف کردهاند که برداشتن این فاصله حتی از نظر عاطفی بسیار سخت شده است. این امر اثرات امنیتی و اجتماعی فراوانی دارد. با این ملاحظات معتقدم که حکومت خواهان افزایش مشارکت است و این همان عاملی بود که مرا تشویق به حضور انتخاباتی کرد. ولی اکنون باید به لوازم این خواست پرداخت. مطابق یک قاعده عقلی روشن، الزام به شیء؛ الزام به تبعات آن نیز هست. در واقع پرسش این است که مردم چرا باید بیایند به آقای پزشکیان رأی بدهند تا تندروهای مورد حمایت قبلی رأی نیاورند؟ یک پاسخ این است که رأی آوردن آنان را برای کشور و آینده بدتر میدانیم پس به پزشکیان رأی بدهیم. این استدلال تا حدی کاربرد دارد، ولی اکنون فاقد کارآیی است.
چون مردم حس میکنند که این بازی نیمه نهایی است که میتوانند تیم خود را برنده کنند. بازی بعدی و نهایی در داخل ساختار قدرت و پس از پیروزی رییسجمهور است که مردم در آن حضور ندارند و دیگران هر گونه که بخواهند داوری و برخورد خواهند کرد. مجلس، شورای نگهبان، صدا و سیما و رسانههای دولتی وابسته به ساختار قدرت، نهادهای اقتصادی خارج از چارچوب نهادهای عمومی، نیروهای نظامی و انتظامی و… بازیگران مرحله بعدی هستند. در حالی که هر کدام وظایف خود را دارند در عین حال میتوانند با ایجاد ناهماهنگی برای عملکرد دولت و رییسجمهور منتخب مشکل ایجاد کنند. شاید برخی گمان کنند که مملکت ارث پدریشان است که به آنان رسیده و هر طور که خواستند علیه دولت بتازند، همچنان که وقیحانهترین حملات را علیه روحانی و دولت او انجام میدادند و کسی هم مانع آنان نبود و یا از طریق مجلس چوب لای چرخ احیای برجام گذاشتند و این وضع فاجعهبار را ایجاد کردند و… خب این طور نمیشود؛ اگر مشارکت بالا را ضروری بدانیم باید به تبعات آن نیز تن داد. تبعات آن احترام گذاشتن به خواست مردم مشارکتکننده است. طبعا نمیتوان گفت که قانون چنین میگوید و اسلام چنان میگوید و باید همه تابع باشند. اگر چنین ایدهای در ذهن است، ترجیح دارد که از ابدا وارد این ماجراها نشد. البته مطالبات مردم مشارکتکننده هم چندان رادیکال نیست؛ در حد عرفی است و هر حکومت متعارفی با آنها تن میدهد. وضعیتی که اکنون در سیاست خارجی، اجرای قانون و قانونگذاری، مساله زنان، رسانهها، تبعیضها و فساد، گزینشها، آموزش عمومی و عالی، نظارت استصوابی و… وجود دارد قابل تداوم نیست. البته اینها صفر و یک هم نیست. به همان میزانی که در مسیر بهبود قرار بگیرد، کافی است. اگر قرار است که هیچ کدام از اینها تغییر نکند، خیلی شفاف و صادقانه اعلام شود، آنگاه رأیدهندگان متوجه خواهند شد که به چه چیزی رأی میدهند و اگر خواستند شرکت میکنند یا نمیکنند. ولی هنگامی که نامزد انتخاباتی روشن نظر میدهد و در عمل تحولی رخ نمیدهد، به نظرم این خلاف وعده و پیمان با مردم است. پیشنهاد من این است که در این باره شفاف و روشن عمل شود. در این صورت مشارکت انتخاباتی به میزانی خواهد رسید که ثبات و کارآیی را به نحو چشمگیری افزایش خواهد داد.
لینک کوتاه خبر:
http://jaryaneno.ir/?p=38400
وعده رشد اقتصادی هشت درصد چگونه ممکن است؟
آقای جلیلی، جنگ شوخی نیست ترس هم دارد
بایدن اعتراف کرد در مناظره «گند زده است»
بی توجهی به سقف قرارداد، ارقام نجومی و قراردادهای دلاری بازیکنان فوتبال بدون دخالت نهادهای نظارتی!
گزارش گاردین از قهر جوانان ایرانی با انتخابات؛ «جلیلی و پزشکیان فرقی با هم ندارند»
واکنش وزیر کشور به ادعای احتمال تقلب در انتخابات
لالاییهای انتخاباتی برای مردم ایران/ پورمحمدی ستاره اولین مناظره شد!؟
نامه رئیس اتاق اصناف به سران سه قوه برای تعویق در انتخابات اتحادیهها / پای منفعت چه کسانی در میان است؟ +سند
معاون اول دولت پزشکیان کیست؟ /هم اصلاح طلبان به من رأی می دهند هم اعتدالیون در صحنه هستند
شاباش ارزی بانکها روی سر دبش/ کدام بانکها به گلوی “چای گیت” وام ریختند؟
اعلام زمان پرداخت عیدی کارگران + جزئیات
افشاگری جنجالی درباره زندگی لاکچری نماینده مجلس/میرسلیم در کاخی در ولنجک زندگی می کند!
۲۰ هزار واحد خالی در پرند و پردیس نتیجه ساخت و سازهای بی حساب و کتاب
فعلا خبری از تبدیل وضعیت معلمان خرید خدماتی نیست/ صدور مجوز جذب۲۰ هزار سرایدار
پلتفرمهای روسی در راه ایران/ افزایش نگرانیها از گسترش فیلترینگ
پیشبینی روند بازار سرمایه در هفته آتی/ سمت سیاستهای بازارساز به کدام سو میرود؟
قالیباف: تحریمها کاغذپاره نیست معضل است و حلش میکنم
رهبر انقلاب در دیدار با کارگران؛ خوب شدن حال کارگر یعنی خوب شدن حال کشور
جنجال خرید آیفون قسطی با حقوق کارگری / ۲۵ میلیون پیش مابقی طلا!
بازگشت همه به سوی تلگرام است!/با «همستر کامبت» پولدار میشویم؟
پیام مهم خاتمی درباره تاثیر انتخابات اخیر در نگرش نظام حکمرانی
مجنون گیلانی که دهها سال آوارهی دریا بود/ عشق لیلا با «کاجامه خوس» چه کرد؟
آیفون چینی ارزان قیمت رسید
گروه ضربتی ناو هواپیمابر آیزنهاور از خلیج فارس به خلیج عدن رفت
کاسبی با پول نو برای عیدی / ۸ میلیون بده ۷ میلیون بگیر!
تتلو عید غدیر آزاد میشود؟
احتمال حذف ایران خودرو و سایپا از صحنه رقابت/آمار چشمگیر رشد تولید در بخش خصوصی
بازار سیاه فروش شیر خشک یارانهای راه افتاد/ دانه ای ۸۵ هزار تومان!
هاله بنفش روی تهران نشانه مازوت سوزی است
تتلو به عنوان مفسد فی الارض پای میز محاکمه می رود؟
۱۵ سال حبس برای ابربدهکار بانکی / محمد رستمی صفا وارد زندان شد
کارگری که یسنا را دزدیده بود که بود؟/گزارشی از ۵ روز سرگردانی برای پیدا کردن دختر ۴ ساله
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد/ تتلو: بابت همه اشتباهاتم عذرخواهی میکنم
هنجارشکنی در مراسم فارغالتحصیلی پردیس کیش دانشگاه شریف +فیلم
کلاهبرداری از خانواده شهدا و جانبازان / دریافت غرامت جنگی از عراق توسط یک شرکت خصوصی نه دولت
چرا مخبر نیامد؟/ ائتلاف انتخاباتی قالیباف،مخبر و رضایی
اقدام نظامی پاکستان علیه افغانستان کلید خورد
ترمیم دستمزد ۱۴۰۲ منتفی شد / برگزاری کمیته حقوق ۱۴۰۳ از اواخر آذر
پزشکیان: بزرگان ما وقتی مریض می شوند سریع به اروپا می روند/روز به روز وضع کشور بدتر می شود
شوخی دولت با حق مسکن کارگری/ فاصله حق مسکن با اجاره بها نجومی شد
ترکیب احتمالی پرسپولیس مقابل نفت و گاز گچساران
کلاهبرداری میلیاردی با شگرد قبر فروشی
طعنه سنگین روزنامه جمهوری اسلامی به رئیسی: بارها مرتکب «ترک فعل» شدهاید
تتلو به حبس طولانی محکوم شد
کتک مرگبار دختر ۹ ساله در تهران به دست والدین / ماجرا چه بود؟
پیام ویژه رهبر انقلاب به زبان عبری به اسرائیلیها+ عکس
جزئیات تازه از توزیع گوشت الاغ در یک هتل مشهد
سپاه، شهادت ۴ عضو خود را در حمله اسرائیل تایید کرد
رونمایی از سرمربی جدید پرسپولیس /خوان کارلوس کیست؟
تصادف زنجیرهای ۱۱ خودرو در بزرگراه امام رضا (ع)
جذاب ترین عکس های هفته از نگاه اسپوتنیک
آتش زدن یک جوان با بنزین محض خنده!
دلیل اصلی مرگ فرمانده واگنرها مشخص شد
گوگل کارمندان خود را با هوش مصنوعی جایگزین کرد
مرد عنکبوتی اهل روسیه این بار از ساختمان ٣١٨ متری بالا رفت(ویدیو)
سناریوی تجاوز گروهی به دختر جوان در جنوب تهران لو رفت
ژست خاص ظریف و همسرش سوژه شد(عکس)
رقابت تنگاتنگ عربستانسعودی و رئالمادرید برای جذب امباپه
قیمت طلا، سکه و ارز امروز اول اسفندماه+ افزایش نامحسوس قیمت طلا
هشدار میرتاجالدینی به دولت رئیسی /دخالتهای بیمورد به بخش خصوصی ضربه می زند
حال و هوای انتخاباتی در دارالعباده ایران/ از تریبونهای آزاد خیابانی تا مناظرات دانشگاهی(فیلم)
تردد بدون زنجیر چرخ در جاده کرج – چالوس ممنوع است
حمله تند وحید حقانیان به خبرگزاری تسنیم: این رسانه بطور مستقیم از بودجه نظامی و بیت المال ارتزاق می کنند
درخواست قصاص قاتلان داریوش مهرجویی / در دادگاه مطرح شد
پیکر توران مهرزاد دوم دی تشییع میشود
فیروز کریمی بازیگر می شود
تصویر روز:
عکس جالب از استقبال مردم ارومیه از پزشکیان+عکس
وعده رشد اقتصادی هشت درصد چگونه ممکن است؟
آقای جلیلی، جنگ شوخی نیست ترس هم دارد
بایدن اعتراف کرد در مناظره «گند زده است»
بی توجهی به سقف قرارداد، ارقام نجومی و قراردادهای دلاری بازیکنان فوتبال بدون دخالت نهادهای نظارتی!
گزارش گاردین از قهر جوانان ایرانی با انتخابات؛ «جلیلی و پزشکیان فرقی با هم ندارند»
واکنش وزیر کشور به ادعای احتمال تقلب در انتخابات