جریان نو؛ سخنگوی فراجا با اشاره به مراسم غلط تیراندازی در مراسم عزا و عروسی گفت: ۳۵ نفر طی ۲ سال گذشته به همین علت جان خود را از دست دادند و ده‌ها نفر معلول شدند.
سردار سعید منتظرالمهدی سخنگوی فراجا با تاکید بر اینکه شهروندان و طوایف محترم از تیراندازی در مراسم مختلف پرهیز کنند؛ در یادداشتی نوشت: می‌خواهم در خصوص رسم تیراندازی در مراسم مختلفِ عروسی و سوگواری با شما صحبت کنم؛ رسمِ نامتعارفی (در واقع نوعی بدعت است) که گاه فوت عروس، داماد و یا کودکی را رقم می‌زند و یا منجر به مرگ مغزی و ضرب و جرح‌های شدید و جبران ناپذیر می‌شود.
سردار منتظرالمهدی در ادامه یادداشت با اعلام اینکه بی‌شک یکی از مهمترین جلوه‌های بصریِ ناامنی در یک جامعه، صحنه تیراندازی در میان جمعیت است، آورده است: البته این معضلی عمومی در دنیاست و حتی در برخی کشور‌ها منجر به فجایع تلخی شده، به عنوان مثال در آمریکا به چنین رفتارِ مجرمانه‌ای mass shooting می‌گویند.
مَس شوتینگ یا تیراندازی بی هدف به قصدِ آزار و یا حتی در برخی مواقع به قصدِ جشن، شادی و سرور است که بحرانی فراگیر در جوامع پیشرفته است و مشابه چنین رفتار‌هایی در برخی نقاط کشور، معضلی تاریخی است که عمدتاً به بهانه جشن و شادی و تا حدی در عزاداری‌ها رخ می‌دهد. اما با توجه به سابقه مدنیّتِ چندین هزارساله ایرانیان، از مردمِ عزیزمان انتظار می‌رود این رسم غلط و دلهره‌آور را از بُن بَرکَنند.
برخی از این تیراندازی‌ها که حتی با سلاح هایِ شکاریِ مجاز، به صورت شلیک هوایی صورت گرفته و به ظاهر کم خطر است، اما علاوه بر ایجاد رعب و وحشت در بین شهروندان به ویژه کودکان، باعث اخلال امنیتی در روند پرواز فرودگاه‌ها و گاهاً باعث لغو برخی از پرواز‌ها می‌شود. تأسف‌آورتر اینکه اعلام کنم از سال ۱۴۰۱ تا کنون ۳۵ تن از شهروندان عزیزمان را در همین تیراندازی‌های نامتعارفِ رعب‌آور ازدست داده‌ایم و ده‌ها تن نیز نقص عضو شده‌اند که بسیار دل خراش است.
پلیس همواره در این مقوله مهم نگاه پیشگیرانه و هشداری داشته و با بسیج امکانات تحت اختیار خود نسبت به آموزش و فرهنگ‌سازی اقدام و طی دو دهه اخیر تلاش نموده تا از فضیلتِ بی‌منطقِ چنین کاری کاسته و به قبحِ آن بیفزاید.
با وجود تلاش پلیس و برگزاری برنامه‌های آموزشی در نقاط حادثه خیز و ایجاد پویش‌های متنوع در قالب‌هایی، چون تیربَس یا تفنگ بَس؛ کماکان میزانِ و حجم تیراندازی‌های بی هدف در مراسم‌ها بالا بوده و قربانیان زیادی می‌گیرد؛ گاهاً آمار‌ها بیش از ۳ هزار مورد تیراندازیِ سالیانه در مراسم‌ها مختلف است.
هر چند در جوامعِ هدفی که عمدتاً قربانی چنین رفتار نابخردانه‌ای هستند؛ ورود آموزش و پرورش و نهاد تعلیم و تربیت و آموزشِ عالی به همراه سَمَن‌ها بیشترین بازدهی را خواهد داشت، اما چند نکته حائز اهمیت را از یاد نبریم:
در قوانین کشور ما در اختیار داشتن و استفاده از سلاح گرم ممنوع و جرم است و مالکان و صاحبان سلاح‌های شکاریِ مجاز نیز خود را در قِبال این وسیله خطرزا مسئول بدانند.
تدبیر و سیاست‌های پلیس در مواجهه با این جرمِ مشهود، غیرقابل اغماض است و قطعاً و حتماً با دارندگان سلاح‌های غیرمجاز برخورد قانونی صورت می‌گیرد و اگر افرادی به صورت داوطلبانه سلاح‌ها و فشنگ‌های غیرمجاز خود را تحویل نمایند از ارفاق قانونی برخوردار می‌شوند و پایان سخن، مشارکت آگاهانه مردم می‌تواند سنت‌های زیبا و مفرحِ ایرانی- اسلامی را جایگزین این رسم خطرآفرین کند.
