عباس عبدی در یادداشتی به اثرات حمله ایران به اسرائیل پرداخت و نوشت: رفتار اسرايیل گرچه غیررسمی است حتی مسوولیت حمله به کنسولگری را هم نپذیرفته است، ولی هیچ کس شکی در انجام آنها ازسوی اسرايیل ندارد، همچنان که اغلب اقدامات ایران نیز چنین است، گرچه مواردی پیش میآید که ربطی به ایران ندارد و ایران باید ثابت کند که مربوط به ایران نیست، مثل اقدام ماههای گذشته علیه پایگاه امریکایی در جنوب سوریه و شمال اردن. مشکل سیاست ایران در این مساله چیست؟
به گزارش جریان نو، عباس عبدی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: هفته پیش، پس از گذشت چند روز از حمله اسراییل به کنسولگری ایران در دمشق، در یادداشت کوتاهی توضیح دادم که چرا تا آیندهای نزدیک در موضوعات داخلی نخواهم نوشت. علت این بود که تنش خارجی و احتمال بروز جنگ هر چند محدود، بسیار زیاد بود. در چنین شرایطی پرداختن به هر مساله دیگر به جز این موضوع، نه منطقی است و نه پذیرفتنی و چه بسا پرداختن به برخی مسائل داخلی با ابهاماتی ازجمله همراهی با بیگانگان همراه شود. پس اگر در موضوعات مهم داخلی نتوان نوشت، منطقا باید درباره مساله جنگ نوشت و چون نسبت به سیاست خارجی ایران در این مورد نیز نقد دارم لذا نوشتن در این باره و در شرایط درگیری نظامی نیز شاید درست نباشد.
اکنون یک هفته گذشته است و به نظر میرسد که تنش و درگیری مذکور فروکش کرده است. هرچند وعدههای پاسخ همچنان برقرار است و شاید امروز صبح که این یادداشت را میخوانید پاسخ داده شده باشد، ولی تا هنگامی که این پاسخها با نیروهای منطقهای انجام میشود، مساله حاد نخواهد شد. در این یادداشت میکوشم که منطق نگاه خودم را نسبت به مساله اسراییل و اینکه بحران در چارچوب کنونی سیاست ایران حلنشدنی است، توضیح بدهم و اینکه چرا معتقدم تنش موجود دیر یا زود به درگیری خواهد انجامید و خطرات این وضعیت، حداقل برای ایران حتی بدتر از درگیری نظامی میان دو طرف است. ابتدا بگویم که برخلاف تصور رایج معتقدم که حمله اسراییل در اصل واکنشی بوده است و نیازی به پاسخ و واکنش ایران ندارد.
اسراییل در جریان جنگ غزه بزرگترین لطمه نظامی و حیثیتی و سیاسی را از سال ۱۹۴۸ تاکنون متحمل شده و هنوز نیز از زیر بار این ضربه خارج نشده است. درست یا نادرست آنان حداقل بخشی از این وضع را محصول سیاستهای ایران میدانند و اقدامات خود را واکنشی به این وضعیت معرفی میکنند. پس معتقدم که نیازی به پاسخ نظامی ایران نیست، ولی چرا افکار عمومی فقدان چنین پاسخی را به منزله شکست شعارهای ایران میداند؟ چند علت دارد؛ اول، انتظارات بیهوده و شعاری که طرفداران وضع موجود میدهند؛ بهویژه حرفهایی که در زمان دولت روحانی میزدند. گویی روحانی باید پاسخ میداد و نداد، درحالیکه همان زمان هم دولت بیاطلاع از اقدامات متقابل از سوی حکومت بود. نمونه آن، حمله موشکی به عینالاسد است. آنان با مواضع تبلیغاتی و نابخردانه خود انتظارات را بالا میبردند و امروز در باتلاق آن شعارها گیر کردهاند. علت دیگر تفاوت ماهوی حمله اسراییل است.
گرچه اسراییل تاکنون هیچ کدام از حملات را در داخل خاک ایران یا سوریه به عهده نگرفته است، ولی روشن است که اینها همه به وسیله اسراییل انجام میشود. اتفاقا زدن کنسولگری ایران در سوریه از حیث اقدام نظامی و جنگی به مراتب کماهمیتتر از ترور فخریزاده در کنار گوش تهران بود، ضمن اینکه این حملات نه فقط اقدامی نظامی محسوب میشوند، بلکه ابعاد اطلاعاتی آن بسیار مهمتر و خطرناکتر هستند. درحالیکه اقدامات تهران هیچ کدام مستقیم نیست و با حمایت نیروهای منطقهای انجام میشود. متاسفانه مواردی هم هست که ربطی به ایران ندارد و برخی افراد نابخردانه به عهده میگیرند!! علت سوم نیز کوشش ایران برای پرهیز از تقابل مستقیم است، زیرا این نوع تقابل معنای خاص خود را دارد و نیروهای جهانی را درگیر ماجرا میکند و ایران مطلقا از آن استقبال نمیکند و این نکتهای است که اسراییل نیز میداند، به همین علت میکوشد که مستقیم ولو غیررسمی وارد درگیری شود؛ برخلاف ایران که غیرمستقیم و غیررسمی عمل میکند.
رفتار اسراییل گرچه غیررسمی است حتی مسوولیت حمله به کنسولگری را هم نپذیرفته است، ولی هیچ کس شکی در انجام آنها ازسوی اسراییل ندارد، همچنان که اغلب اقدامات ایران نیز چنین است، گرچه مواردی پیش میآید که ربطی به ایران ندارد و ایران باید ثابت کند که مربوط به ایران نیست، مثل اقدام ماههای گذشته علیه پایگاه امریکایی در جنوب سوریه و شمال اردن. مشکل سیاست ایران در این مساله چیست؟ اسراییل کشوری عضو سازمان ملل متحد است؛ کشورهای جهان حتی اغلب کشورهای عربی و اسلامی آن را به صورت کامل یا ضمنی به رسمیت میشناسند. درحالیکه ایران نه تنها آن را به رسمیت نمیشناسد، بلکه مُبلِّغ نامشروع بودن آن نیز هست و به صورت روشن در این چارچوب نیز گام بر میدارد.
این سیاست دو مشکل جدی دارد؛ اول اینکه، امکان استفاده از ظرفیتهای بینالمللی رسمی علیه اسراییل را از ایران سلب کرده است. یکی از عجایب این است که پس از حمله اخیر به کنسولگری ایران، در جلسه رسیدگی شورای امنیت شرکت میکنند درحالیکه موجودیت آن کشور را به رسمیت نمیشناسند و حتی قادر نیستند علیه آن به مراجع بینالمللی حقوقی شکایت کنند. در مجموع زبان دیپلماتیک آنان در مواجهه با اسراییل الکن میشود. مشکل دوم مهمتر است؛ اسراییل میداند که بهترین راه برایش به چالش کشیدن مستقیم ایران است؛ چیزی که ایران به علل روشنی از آن پرهیز دارد.
بنابراین اسراییل میداند که ظرفیت بالا بردن دوز چنین حملاتی را دارد و چنین حملاتی ایران را در موقعیت بدتری از حیث پاسخ دادن قرار میدهد و با وقوع اینگونه حملات، امکان دادن پاسخ همسنگ و مناسب از نیروهای نیابتی نیز وجود ندارد. بنابراین گرچه میتوان علت عدم پاسخگویی مستقیم ایران را فهمید و حتی از آن دفاع کرد، ولی پاسخ ندادن نیز، طرف اسراییلی را تشویق به انجام اقدامات بیشتری میکند و از این نظر پاسخ ندادن نیز تبعات منفی دارد.
استفاده از گزاره پاسخ بازدارنده نیز در اینجا مصداق ندارد و اشتباه است، زیرا بازدارندگی یا از طریق تسلیحات اتمی محقق میشود مثل آنچه که میان دو بلوک شرق و غرب یا هند و پاکستان دیده میشود، یا براساس به رسمیت شناختن موجودیت یکدیگر و موازنه قدرت کلاسیک نظامی است، مثل ترکیه و یونان که در هر دو نوع بازدارندگی هزینههای جنگ بسیار بیشتر از منافع آن حتی در صورت پیروزی است. ولی بازدارندگی از طریق تسلیحات متعارف با کشوری که موجودیت آن را به رسمیت نمیشناسند یا خواهان نابودی آن هستند بیمعناست و قابل اجرا نیست. بنابراین دیر یا زود به مرحلهای میرسیم که ظاهرا تاکنون از آن پرهیز کردهایم. راهحل چیست؟ جز تغییر سیاستهای کلان منطقهای هیچ راهی مانع درگیری احتمالی نخواهد شد.
یادداشتی از عباس عبدی؛
خطر پاسخ ایران به اسرائیل
به گزارش جریان نو، عباس عبدی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: هفته پیش، پس از گذشت چند روز از حمله اسراییل به کنسولگری ایران در دمشق، در یادداشت کوتاهی توضیح دادم که چرا تا آیندهای نزدیک در موضوعات داخلی نخواهم نوشت. علت این بود که تنش خارجی و احتمال بروز جنگ هر چند محدود، بسیار زیاد بود. در چنین شرایطی پرداختن به هر مساله دیگر به جز این موضوع، نه منطقی است و نه پذیرفتنی و چه بسا پرداختن به برخی مسائل داخلی با ابهاماتی ازجمله همراهی با بیگانگان همراه شود. پس اگر در موضوعات مهم داخلی نتوان نوشت، منطقا باید درباره مساله جنگ نوشت و چون نسبت به سیاست خارجی ایران در این مورد نیز نقد دارم لذا نوشتن در این باره و در شرایط درگیری نظامی نیز شاید درست نباشد.
اکنون یک هفته گذشته است و به نظر میرسد که تنش و درگیری مذکور فروکش کرده است. هرچند وعدههای پاسخ همچنان برقرار است و شاید امروز صبح که این یادداشت را میخوانید پاسخ داده شده باشد، ولی تا هنگامی که این پاسخها با نیروهای منطقهای انجام میشود، مساله حاد نخواهد شد. در این یادداشت میکوشم که منطق نگاه خودم را نسبت به مساله اسراییل و اینکه بحران در چارچوب کنونی سیاست ایران حلنشدنی است، توضیح بدهم و اینکه چرا معتقدم تنش موجود دیر یا زود به درگیری خواهد انجامید و خطرات این وضعیت، حداقل برای ایران حتی بدتر از درگیری نظامی میان دو طرف است. ابتدا بگویم که برخلاف تصور رایج معتقدم که حمله اسراییل در اصل واکنشی بوده است و نیازی به پاسخ و واکنش ایران ندارد.
اسراییل در جریان جنگ غزه بزرگترین لطمه نظامی و حیثیتی و سیاسی را از سال ۱۹۴۸ تاکنون متحمل شده و هنوز نیز از زیر بار این ضربه خارج نشده است. درست یا نادرست آنان حداقل بخشی از این وضع را محصول سیاستهای ایران میدانند و اقدامات خود را واکنشی به این وضعیت معرفی میکنند. پس معتقدم که نیازی به پاسخ نظامی ایران نیست، ولی چرا افکار عمومی فقدان چنین پاسخی را به منزله شکست شعارهای ایران میداند؟ چند علت دارد؛ اول، انتظارات بیهوده و شعاری که طرفداران وضع موجود میدهند؛ بهویژه حرفهایی که در زمان دولت روحانی میزدند. گویی روحانی باید پاسخ میداد و نداد، درحالیکه همان زمان هم دولت بیاطلاع از اقدامات متقابل از سوی حکومت بود. نمونه آن، حمله موشکی به عینالاسد است. آنان با مواضع تبلیغاتی و نابخردانه خود انتظارات را بالا میبردند و امروز در باتلاق آن شعارها گیر کردهاند. علت دیگر تفاوت ماهوی حمله اسراییل است.
گرچه اسراییل تاکنون هیچ کدام از حملات را در داخل خاک ایران یا سوریه به عهده نگرفته است، ولی روشن است که اینها همه به وسیله اسراییل انجام میشود. اتفاقا زدن کنسولگری ایران در سوریه از حیث اقدام نظامی و جنگی به مراتب کماهمیتتر از ترور فخریزاده در کنار گوش تهران بود، ضمن اینکه این حملات نه فقط اقدامی نظامی محسوب میشوند، بلکه ابعاد اطلاعاتی آن بسیار مهمتر و خطرناکتر هستند. درحالیکه اقدامات تهران هیچ کدام مستقیم نیست و با حمایت نیروهای منطقهای انجام میشود. متاسفانه مواردی هم هست که ربطی به ایران ندارد و برخی افراد نابخردانه به عهده میگیرند!! علت سوم نیز کوشش ایران برای پرهیز از تقابل مستقیم است، زیرا این نوع تقابل معنای خاص خود را دارد و نیروهای جهانی را درگیر ماجرا میکند و ایران مطلقا از آن استقبال نمیکند و این نکتهای است که اسراییل نیز میداند، به همین علت میکوشد که مستقیم ولو غیررسمی وارد درگیری شود؛ برخلاف ایران که غیرمستقیم و غیررسمی عمل میکند.
رفتار اسراییل گرچه غیررسمی است حتی مسوولیت حمله به کنسولگری را هم نپذیرفته است، ولی هیچ کس شکی در انجام آنها ازسوی اسراییل ندارد، همچنان که اغلب اقدامات ایران نیز چنین است، گرچه مواردی پیش میآید که ربطی به ایران ندارد و ایران باید ثابت کند که مربوط به ایران نیست، مثل اقدام ماههای گذشته علیه پایگاه امریکایی در جنوب سوریه و شمال اردن. مشکل سیاست ایران در این مساله چیست؟ اسراییل کشوری عضو سازمان ملل متحد است؛ کشورهای جهان حتی اغلب کشورهای عربی و اسلامی آن را به صورت کامل یا ضمنی به رسمیت میشناسند. درحالیکه ایران نه تنها آن را به رسمیت نمیشناسد، بلکه مُبلِّغ نامشروع بودن آن نیز هست و به صورت روشن در این چارچوب نیز گام بر میدارد.
این سیاست دو مشکل جدی دارد؛ اول اینکه، امکان استفاده از ظرفیتهای بینالمللی رسمی علیه اسراییل را از ایران سلب کرده است. یکی از عجایب این است که پس از حمله اخیر به کنسولگری ایران، در جلسه رسیدگی شورای امنیت شرکت میکنند درحالیکه موجودیت آن کشور را به رسمیت نمیشناسند و حتی قادر نیستند علیه آن به مراجع بینالمللی حقوقی شکایت کنند. در مجموع زبان دیپلماتیک آنان در مواجهه با اسراییل الکن میشود. مشکل دوم مهمتر است؛ اسراییل میداند که بهترین راه برایش به چالش کشیدن مستقیم ایران است؛ چیزی که ایران به علل روشنی از آن پرهیز دارد.
بنابراین اسراییل میداند که ظرفیت بالا بردن دوز چنین حملاتی را دارد و چنین حملاتی ایران را در موقعیت بدتری از حیث پاسخ دادن قرار میدهد و با وقوع اینگونه حملات، امکان دادن پاسخ همسنگ و مناسب از نیروهای نیابتی نیز وجود ندارد. بنابراین گرچه میتوان علت عدم پاسخگویی مستقیم ایران را فهمید و حتی از آن دفاع کرد، ولی پاسخ ندادن نیز، طرف اسراییلی را تشویق به انجام اقدامات بیشتری میکند و از این نظر پاسخ ندادن نیز تبعات منفی دارد.
استفاده از گزاره پاسخ بازدارنده نیز در اینجا مصداق ندارد و اشتباه است، زیرا بازدارندگی یا از طریق تسلیحات اتمی محقق میشود مثل آنچه که میان دو بلوک شرق و غرب یا هند و پاکستان دیده میشود، یا براساس به رسمیت شناختن موجودیت یکدیگر و موازنه قدرت کلاسیک نظامی است، مثل ترکیه و یونان که در هر دو نوع بازدارندگی هزینههای جنگ بسیار بیشتر از منافع آن حتی در صورت پیروزی است. ولی بازدارندگی از طریق تسلیحات متعارف با کشوری که موجودیت آن را به رسمیت نمیشناسند یا خواهان نابودی آن هستند بیمعناست و قابل اجرا نیست. بنابراین دیر یا زود به مرحلهای میرسیم که ظاهرا تاکنون از آن پرهیز کردهایم. راهحل چیست؟ جز تغییر سیاستهای کلان منطقهای هیچ راهی مانع درگیری احتمالی نخواهد شد.
لینک کوتاه خبر:
http://jaryaneno.ir/?p=30184
ظریف: جمعه زنان و جوانان با مشارکت در انتخابات به گشت ارشاد و فیلترینگ «نه»خواهند گفت
۵ میوهای که شما را لاغر میکند
افسردگی میتواند بهدلیل کمبود این ویتامین باشد
کشف بیش از ۹ میلیارد پولشویی در زاهدان
ارسال وسیع پیامک به روحانیون: علیه پزشکیان تبلیغ کنید، ۲ میلیون تومان هدیه بگیرید
رنجبران مقام سابق صداوسیما: صداوسیما ۳ سال است که در خدمت جلیلی و فامیلهایش است؛ فقط برادرش هم نیست / پسرخاله جلیلی چطور معاون سیاسی شده که به دستور دفتر رهبری در اسفندماه عزل میشود؟
آخرین عکس و مصاحبه صادق زیباکلام قبل از رفتن به زندان
ادعای جدید گروسی علیه ایران/ از توانمندیهای نگرانکنندهای برخوردار است
ریال ایران ضعیفترین پول جهان شناخته شد!
بازار داغ تبلیغات انتخاباتی / پخش تراکت ۱۴ میلیون تومان!
توئیت جدید میرسلیم: آیا باید تخلفات و انحرافات شهرداری به مرحله افتضاح و آبروریزی برسد تا دولت و دستگاه قضائی دست به اقدام بزنند؟
عضو خبرگان: در کمیسیونهای خبرگان در مورد قائم مقام رهبری دارند کار میکنند
خداحافظی میرهاشم موسوی با تامین اجتماعی/ ایروان مسعودی اصل مدیرعامل تامین اجتماعی می شود
پیام مهم سیدمحمد خاتمی در حمایت از پزشکیان: جای خوشوقتی است که بخش تحولخواه جامعه یک نامزد دارد/شرکت در انتخابات را موجه می دانم
کربلای ۴؛ عملیات لو رفتهای که انجام شد/ «آمار خیلی بدتر از آنچه تا به حال گفته بودند بود»!
تتلو عید غدیر آزاد میشود؟
چرا گوش کسی به بحران آبی ایران بدهکار نیست؟/ایران پنجمین کشور در بیشترین برداشت از آبهای زیرزمینی است
حمله تروریستی کرمان کار داعش بود یا اسرائیل؟
اعتراض طلافروشان به کجا رسید؟
چرا نماینده شوش برخلاف امنیت ملی ومصالح ملی،سخن ازحقوق دلاری میزند؟! آیا این سخنان تنش زا نخواهند شد؟+فیلم
وقتی گشت ارشاد با نام طرح نور به خیابانها میآید؟ / آیا برای زنان پرونده قضایی تشکیل می شود؟
کارگری که یسنا را دزدیده بود که بود؟/گزارشی از ۵ روز سرگردانی برای پیدا کردن دختر ۴ ساله
آخرین وضعیت بازار سرمایه امروز ۷ آبان ۱۴۰۲ / الاکلنگ نمادها در دو طرف بازار
قابل توجه سازمان قضایی نیروهای مسلح؛ نگذارید مرغ از قفس بپرد/جلوی اختلاس و پولشویی مجدد در بندرامام را بگیرید!
تلفات سیل؛ نتیجه سالها توسعه نامتوازن و ناسالم /نقطه امن زیستی در کشور باقی نگذاشتهایم
نیروهای اشغالگر صهیونیستی به داخل بیمارستان شفا حمله کردند
فساد با طعم «طبیعت»؛ پس از «دبش»، بوی رانت از بازار برنج میآید!
اشتراکات پرونده تتلو و فساد چای گیت؟
عجیب ترین وعدههای اقتصادی کاندیداها / از سفر رایگان تا تحویل گوشت دم در
افزایش سقف معافیت مالیاتی حقوق از ۱۰ به ۱۲.۵میلیون تومان/پروژه مترو پرند به کجا رسید؟
اختصاصی / چشم انداز اقتصاد ایران زیر سایه سیاست/ احتمال فعال شدن همه تحریمهای پیش از قرارداد ۲۰۱۵!
ثبت درخواست برای ۸ مدل خودروی وارداتی آغاز شد/ متقاضیان سه روز فرصت دارند
هفت واقعیت تلخ درباره عجایب همستر کامبت/ آیا پاداشی در کار است؟
کلاهبرداری پروژه رادان از مردم در چالوس/جهیزیه دخترم را برای سرمایه گذاری فروختم
خبر خوش برای بازنشستگانی که زیر ۱۰ میلیون حقوق میگیرند
افزایش موج نگرانیها در تلآویو/احتمال خودزنی اسرائیل همزمان با حمله انتقامی ایران
استقلال و پرسپولیس رسماً فروخته شدند+(جزییات)
ادامه جست و جوها : ایران از ترکیه هلیکوپتر دید در شب خواست
تلاش کیهان برای لاپوشانی فساد بزرگ واردات چای
مهم برای مادران شاغل/ شرایط پرداخت حقوق بعد از مرخصی زایمان اعلام شد
برترین آثار عکاسی حیاتوحش ۲۰۲۴ بریتانیا معرفی شدند+عکس
کسانی که گردن درد منتهی به عمل دارند بخوانند/ با این صیفی کوهی از شر جراحی خلاص شوید
مهر: لاریجانی و احمدینژاد احراز صلاحیت نشدند؟
با این مواد غذایی میکروب معده را از بین ببریم
شهاب حسینی: سیاست نمیتواند چهره واقعی مردم را معرفی کند/ هنر دست بالا را دارد
آخرین قیمت گوشت قرمز امروز ۱۶ دی ماه
سپهر کبیری؛ پرستاری که پس از مرگ زندگی بخشید
تاجگردون تایید صلاحیت شد
چند توصیه به بیماران خاص قبل از سفر نوروزی
اختصاصی / چشم انداز اقتصاد ایران زیر سایه سیاست/ احتمال فعال شدن همه تحریمهای پیش از قرارداد ۲۰۱۵!
رای جنجالی فدراسیون جهانی کشتی علیه ورزشکار ایرانی/ گرایی المپیک را از دست داد
طالبان تانکرهای بنزین ایران را پس فرستاد / علت : بی کیفیت بودن
وزیر احمدینژاد درگذشت
اظهارات جدید رئیسی درباره پرونده فساد چای دبش
واکنش ایران به بیانیه اتحادیه عرب؛ در برخورد با جنایتکاران تردید نخواهیم کرد
لغو مراسم سالگرد سردار سلیمانی مثل لغو حکومت است/ در پیادهروی اربعین هم احتمال بمبگذاری وجود دارد، آنجا را هم لغو کنیم؟
تبدیل اجباری پژو ۲۰۷ و تارا دستی توسط ایران خودرو
یامی شیدا نخستین داور زن تاریخ جام ملتهای آسیا
مسیر پیروزی پزشکیان راحتتر است یا جلیلی؟ / چرا اصلاح طلبان نتوانستند بدنه اجتماعی خود را پای صندوق رای بیاورند؟
متوسط سن بازنشستگی به ۴۰ سال رسید
تصادف شدید مشاور رسانهای بشار اسد/حال او وخیم است
سد فولادی محکم نبود؛ سرنوشت سپاهان برای استقلال تکرار نشد
قانون مهم شوپنهاور برای دستیابی به اهداف
چه کسی پاسخگوی قطع هزاران نهال و برداشت وسیع خاک در جنگل الیمالات است؟
کپسولهای جدید جایگزین تزریق انسولین میشوند
قیمت همستر کامبت در صرافیها مشخص شد
تصویر روز:
عکس جالب از استقبال مردم ارومیه از پزشکیان+عکس
ظریف: جمعه زنان و جوانان با مشارکت در انتخابات به گشت ارشاد و فیلترینگ «نه»خواهند گفت
۵ میوهای که شما را لاغر میکند
افسردگی میتواند بهدلیل کمبود این ویتامین باشد
کشف بیش از ۹ میلیارد پولشویی در زاهدان
ارسال وسیع پیامک به روحانیون: علیه پزشکیان تبلیغ کنید، ۲ میلیون تومان هدیه بگیرید
رنجبران مقام سابق صداوسیما: صداوسیما ۳ سال است که در خدمت جلیلی و فامیلهایش است؛ فقط برادرش هم نیست / پسرخاله جلیلی چطور معاون سیاسی شده که به دستور دفتر رهبری در اسفندماه عزل میشود؟