به گزارش جریان نو، عبدالجبار کاکایی در گفت‌وگو با اکبر نبوی گفت: شعر اجتماعی اعتراضی وجود دارد هر چند در تریبون‌های رسمی جایی ندارد. متاسفانه تریبون‌های رسمی جایگاه عرضه شعر اجتماعی نیست. در جایگاه رسمی، شعر اجتماعی شعری است که بستر بیانیه‌های سیاسی باشد و تشویق هم می‌شود.
مثلا در تشویق شاعران گلخانه‌ای هر جا از مواضع وزارت خارجه مثلا از یمنی یا بحرینی حرف بزنند، سریع تایید می‌شود و طرف توجه واقع می‌شوند. اما شاعری که انتقاد می‌کند فوری سراغش می‌روند که آیا ایمانت ضعیف شده؟! شعر اجتماعی دارد به وظیفه‌اش عمل می‌کند و صدای اعتراضی در آن وجود دارد هرچند بین قدرت و مردم دیالوگی برقرار نمی‌شود. هنوز فکر می‌کنم با “عشق” می‌توان این نسلی که امیدش را از دست داده نجات داد.
