به گزارش جریان نو، کار فرهنگی بد همانی است که به اسم اجتماع صد هزارنفری، بزرگ و کوچک از بندگان خوب خدا را که دلشان از وضعیت جامعه به درد آمده بکشانی به استادیوم و پایین ورزشگاه هم پرنشود و کچلی جمعیت جوری باشد که مجبور باشی همه قاب هایت را کلوز ببندی.
کار فرهنگی بد یعنی نه اقتضای زمانه رو ببینی که الان چه وقت مانور حجاب است؟ و نه مخاطبت را بشناسی که الان چرا باید مخاطب مذهبی که در دو قطبی های متوهمانه انتخابات را باخته و به اصطلاح ورزشکاران نیاز به ریکاوری و تفکر دارد دوباره بیاورییش و خرجش کنی….؟
کار فرهنگی بد یعنی خلاقیت نداشته باشی و فکر کنی هرچه سازمان فرهنگی قبلی در اجتماعاتی همچون سلام فرمانده انجام داده، اگر تو هم طوطی وار کپی پیست بکنی موفق می شوی!
کار فرهنگی بد یعنی وسط محرم بیایی یک اجتماع را که باید فستیوالی اجرا شود و با شادی همراه باشد به اصطلاح عزا مالی اش بکنی. آن هم به اسم حجاب….
کار فرهنگی بد یعنی در گرمای ٣٩ درجه تهران. درحالی که آفتاب بالای سرت است و از سیمان های قدیمی آزادی هُرم گرما به صورتت می‌زند بدون اینکه لحظه ای فکر کنی که ممکن است این گرما خاطره بدی رو کودک طفل معصومی بگذارد آن را به جهنم گرمای جنوب غرب تهران بکشانی و حتی به این نیاندیشی که می‌توانستی آن را در شب زیر پروژکتورهای پرنور اجرایش کنی.
کار فرهنگی بد یعنی کاری که پیوست رسانه ای ندارد. پرفورمنس ندارد. اجراهای آن ضعیف است. هیچ خروجی رسانه ای نمیتونی از آن بیرون بکشی و آخر سر پول بیت المال را حیف و میل میکنی.
کار فرهنگی بد یعنی برعکس رویه کار فرهنگی تمیز عمل بکنی.
کار فرهنگی بد یعنی اجتماع دختران انقلاب در ورزشگاه آزادی..
