به گزارش جریان نو؛ ظریف در این سالها البته به دلیل دلواپسیهای گاه و بیگاه، بارها مود هجمه تندروها قرار گرفت و همچنان و حتی پس از وزارتش نیز پاسخگوی سوالات برجامی و غیربرجامی اقلیت نزدیک به جبهه پایداری هست، اما حتی یک بار هم از اعتبارش کم نشد و هر بار با وجود تلاش دلواپسان، توانست چهره واقعیتری از خود را به جامعه نشان دهد.
گزارشی در خصوص «ضرورت بازگشت ظریف» در روزنامه سازندگی منتشر شده که به شرح زیر است:
ظریف هنوز هم نگران است و چون کوه پشت مسعود پزشکیان ایستاده. حتی پس از شوک شبانه استعفایش که در انتقاد به کابینه دولت جدید توسط خودش در ایکس منتشر شد و واکنشهای زیادی هم داشت. ظریف در بیانیه ۱۷ خطی خود مینویسد: «از ۱۹ وزیری که امروز معرفی شدند، سه نفر نامزد نخست، ۶ نفر نامزد دوم یا سوم و یک نفر نامزد پنجم کمیتهها یا شورای راهبری بودند. بارها گفته بودم که انتخاب اعضای دولت حق رئیسجمهور است و شورای راهبری و کمیتهها نهاد مشورتی هستند. از ایشان سپاسگزارم که این افتخار را به بنده دادند که در این تجربه جدید و ابتکار شجاعانه، مشارکتی داشته باشم». توئیتی که طولی نکشید و توسط او توضیح داده شد. ظریف این بار در اینستاگرام نوشت: «پیام دیشب بنده به معنای پشیمانی یا ناامیدی از دکتر پزشکیان عزیز یا مخالفت با واقعگرایی نیست؛ بلکه به معنای تردید در مفید بودن خودم در معاونت راهبری است».
ظریف با تمام توانش برای حمایت از پزشکیان به میدان آمد تا نگذارد سالها حضور تندروها و خالصسازان مجدداً تکرار شود. حضور او در این شرایط برای پاسخ به افرادی چون سعید جلیلی لازم بود. این اولین بار است که فردی مانند ظریف که بسیاری او را در قامت یک رئیسجمهور میدانند اینچنین وارد انتخابات شد و گفت: «فرض کنید من این روزها (انتخابات چهاردمین ریاستجمهوری) از خودم مایه نگذاشته بودم. من این آبرو را برای کی میخواستم؟»
از درخواست برای بازگشت تا بهانهتراشی تندروها
پس از اینکه محمدجواد ظریف استعفایش در فضای مجازی پخش شد، حسامالدین آشنا در واکنش به این استعفا نوشت: «قانون کشور را از خدمات این افراد در مشاغل بالای دولتی محروم کرد؛۱- سفیران، دانشجویان، ماموران دولتی و کارآفرینانی که در برخی کشورهای خارجی صاحب فرزند شدهاند. ۲- ایرانیانی که در برخی کشورهای خارجی متولد شدهاند. این قانون قابل اصلاح است اما آثار سرمایهسوز آن قابل جبران نیست».
مینو خالقی، فعال سیاسی هم اینطور واکنش نشان داد: «دکتر ظریف دیشب برای گزینه پیشنهادی وزارت کشور جنگید و توفیقی نیافت. امشب اعلام عدم حضور در کابینه نمود تا مسئولیت انتخابهایی که به او و کمیتهها ارتباطی نداشت بر دوشش نباشد. نمیدانم رئیسجمهور بر حضورش اصرار میورزد یا نه؟ اما پاسخ این میزان تلاش و میهندوستی این نبود!» همچنین آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات ایران در توئیتی در واکنش به استعفای محمدجواد ظریف نوشت: «از اعلام کنارهگیری جنابعالی بسیار متاسف شدم. زحمات بسیاری در انتخابات و همراهی با دکتر پزشکیان و نیز شورای راهبری متقبل شدید و به طور قطع حضور شما در ادامه نیز مزیتهای بسیاری بهخصوص برای پیگیری مطالبات مردم دارد. بمانید و ادامه دهید».
ضمن اینکه محمدجواد آذریجهرمی که مدتی فعالیت کمتری هم داشت به این استعفا واکنش نشان داد.
«شهادت میدهم که او برای ایران از خود و خانوادهاش گذشت. ظریف خار چشم صهیونیستهاست و آمریکا تحریمش کرد تا اثرگذاریاش برای ایران را بکاهد؛ چرا باید با خودتحریمی، ایران از خدماتش محروم شود؟»
نکته قابل توجه، واکنش معنادار پسر پزشکیان بلافاصله بعد از استعفای ظریف است که حاکی از شکایت او از این استعفا بود. یوسف پزشکیان نوشت: «آنچه امروز مهمتر از منتقد صریح دلسوز و متلق تاییدگر چاپلوس است، وجود افرادی است که اولاً واقعبین باشند، ثانیاً جامعنگر باشند و ثالثاً به اجماعسازی معتقد باشند». همچنین آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات ایران در توئیتی اینطور واکنش نشان داد: «از اعلام کنارهگیری جنابعالی بسیار متاسف شدم. زحمات بسیاری در انتخابات و همراهی با دکتر پزشکیان و نیز شورای راهبری متقبل شدید و به طور قطع حضور شما در ادامه نیز مزیتهای بسیاری بهخصوص برای پیگیری مطالبات مردم دارد. بمانید و ادامه دهید».
فارغ از واکنشهایی که بیشتر مختص به طیف اصلاحطلب و میانهرو بود، اصولگرایان مخالف ظریف نیز طبق معمول بیکار ننشستند و تلاش دارند از آب کره بگیرند. مثلاً حمید رسایی پس از توئیت استعفای ظریف نوشت: «مطابق ماده ۲ قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس، انتصاب اشخاص ذیل درپستهای حساس (معاون رئیسجمهور) ممنوع است: الف ـ کسانی که خود، فرزندان یا همسرشان تابعیت مضاعف دارند. چنین انتصابی ملغی و استمرار آن جرم تلقی شده. لطفاً استعفای اجباری خودتان را مثل روغن ریخته نذر امامزاده نکنید».
پیشینه تخریب علیه یک وزیر محبوب
ظریف در این سالها البته به دلیل دلواپسیهای گاه و بیگاه، بارها مود هجمه تندروها قرار گرفت و همچنان و حتی پس از وزارتش نیز پاسخگوی سوالات برجامی و غیربرجامی اقلیت نزدیک به جبهه پایداری هست، اما حتی یک بار هم از اعتبارش کم نشد و هر بار با وجود تلاش دلواپسان، توانست چهره واقعیتری از خود را به جامعه نشان دهد. در طول ۸ سال ریاست او بر وزارت امورخارجه در دوران ریاستجمهوری حسن روحانی تندروها از او و تیمش به عنوان باند نیویورکیها یاد میکردند و تمام تلاششان این بود که ظریف را منزوی و حتی خانهنشین کنند. هرچند که با روی کار آمدن دولت سیزدهم، فرصتی یافتند تا تمام کینهها را بر سر او خالی کنند و با ادعای اینکه ما بهتر از تیم ظریف میتوانیم، در این سه سال، نه ظریف بلکه کل کشور را از عرصه بینالمللی منزوی کردند.
یکی دیگر از بهانههایی که دو بار در سال ۹۶ و ۹۷ در مجلس نهم توسط چند نماینده اصولگرا مطرح شده بود تا با آن ظریف را استیضاح کنند این بود که ظریف به اقتصاد در دیپلماسی بیتوجهی میکند. اما مهمترین بهانه آنها درخصوص موضوع FATF بود. همان زمان اسماعیل گرامیمقدم در رابطه با علل و انگیزه حقیقی استیضاحکنندگان، گفته بود: «برخی ثروتمندان برای آنکه اسنادی برای دارایی خودشان ندارند از تصویب مقررات پولشویی واهمه و نگرانی دارند. در کل به نظر نمیرسد استیضاحکنندگان دارای استدلال قوی و منطقی به نفع مردم داشته باشند».
تا اکنون که مرداد ماه سال ۱۴۰۳ هست، میتوان ظریف را اولین وزیر امور خارجهای دانست که اینچنین در معرض استیضاح قرار میگرفت. ظریف مرد اول کابینه حسن روحانی بود و همچنان مرد اول سیاست خارجی و سیاستمدار محبوب ایران است، به این اعتبار که برجام، مهمترین دستاورد دولت تدبیر و امید بوده و هست. برجامی که اگرچه امروز عدهای داخل کشور به دلیل بدعهدی آمریکا و خروج ترامپ از آن، از شکستش سخن میگویند اما همچنان مهمترین سند رسمی و بینالمللی در بحث هستهای ایران محسوب میشود که علاوه بر حمایت ۵ قدرت جهانی به تایید سازمان ملل و شورای امنیت این سازمان نیز رسیده و همزمان سازمان انرژی اتمی نیز آن را به رسمیت میشناسد.
منبع: خبرآنلاین