محمد محمودی فعال رسانه ای درباره عصبانیت تندروها از پزشکیان نوشت: این اسامی را بگذاریم کنار برجام. عجب ترکیب سمّی می شود!. «برجام، دولت سایه، احمدی نژاد و نتانیاهو!». حالا یک اسم ناخوانده یکدفعه پیدا شده، آمده وسط اینها پیدا شد و نشست و بازی آنها را بهم زد، با این تفاسیر، لطفا درک کنید عصبانیت اینها را از پزشکیان!.
به گزارش جریان نو، محمد محمودی دبیر سابق پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی در یادداشتی اختصاصی برای جریان نو نوشت:
۱- نسبت تندروها با وفاق ملی، مثل جن و بسم الله است!. اینها همین الان هم که سالهاست از رفتن هاشمی گذشته، اسم هاشمی را می شنوند، مثل ترقه از جا می پرند. چرا؟. چون هاشمی باطل السحر اینهاست. اینها دعوا نکنند، محو می شوند و هاشمی، «مرد آشتی» بود در نظام. اینها قریب ۲۰ سال نقشه کشیدند و به هر دری زدند تا دو قطبی هاشمی-رهبری بسازند، نشد که نشد!. چون هاشمی دو قطبی اصلی را میان اصالت خودش و انحراف احمدی نژاد تعریف کرد و امروز یک نفر پیدا نمی شود به حقانیت حرفهایش درباره جریان انحرافی، اعتراف نکند!.
اینها بزرگترین جنگ روانی تاریخ جمهوری اسلامی را با دهها هزار خبر، مصاحبه، کتاب ،سی دی، مقاله، شبنامه و …. علیه هاشمی اجرا کردند، ولی هاشمی با دو کلمه ی «جریانِ انحرافی»، زبان صغیر و کبیرشان را بست!.
باور کنید اگر اینها سال ۹۲ از دست هاشمی دق نکردند، به لطف خدا بود و بس. وگرنه به قول آن شیخ مرحوم باید جملگی آرزو می کردند؛ «خدا کند بمیریم و روی کار آمدن دوباره هاشمی را نبینیم!».
اینها را گفتم تا برسم به این نکته که اگر برخی از اینها هنوز هم هر از گاهی دم از استخر فرح می زنند، حق بدهید بهشان. دق می کنند اگر همین را هم نگویند!. آخر ۲۰ سال تخریب کرده باشی و ۸ سال هم از وفات طرف حسابت گذشته باشد ولی بازهم حریفش نشوی!. عصبانی که سهل است، آدم دیوانه می شود!. اینها روزی نیست که سوالی مثل موریانه مغزشان را نخورد که چرا این هاشمی نمی میرد؟. مگر خیلی ها قبل و بعد از هاشمی به رحمت خدا نرفتند؟.
چرا امروز هیچ ردی از آنها نیست؟. ولی ما باید هنوز باشیم و ببینیم باید به کابینه دولتی رای بدهیم که مهم ترین شعارش، عین شعار دولت هاشمی است!. باور کنید تحملش خیلی دشوار است. اینها را باید درک کرد و برای آرامش و آمرزشان دعا کرد. عین خود هاشمی!.
۲- این مقدمه و استدلالش را نوشتم تا دریچه ای مهیا شود که عصبانیت این روزهای تندروها را از پزشکیان هم درک کنیم. اینها خیلی از پزشکیان، عصبانی هستند. عصبانی نه، عَصَبانی!. اینها تا همین ۶ ماه پیش، داشتند خواب ریاست مجلس را می دیدند و برکناری قالیباف را. تا یک جایی هم، خوب جلو رفتند، ولی یکدفعه انگار زلزله شد و کاخ آرزوهایشان یکجا فرو ریخت.
اینها ناباورانه آوار ازگل را دیدند و هنوز به خود نیامده بودند که بجای فتح هیات رئیسه مجلس، راهی قعرش شدند تا دوباره با ارفاق بشوند؛ «همان همیشگی در مجلس!». حالا شما یک لحظه خودتان را جای اینها بگذارید و ببینید چه حالی پیدا می کنید؟. اگر بعد از تحمل این همه شکست، اینها امروز هم بجای عشقبازی با کابینه جلیلی، باید خون دل بخورند و شاهد حمایت تاریخی رهبری از پزشکیان و رای اعتماد مجلس به «عراقچی و همتی» شوند!. خدا وکیلی شما اگر جای اینها بودید، آتش دلتان را با چهار تا توییت و زخم زبان اندکی خنک نمی کردید؟.
من بودم، می کردم چه برسد به اینها که روز روزشان بی کینه نمی گذشت و رسیده به شب تارشان!. اینها به پزشکیان نگویند «روضه خوان»، که بگوید؟. احمدی نژاد یا نتانیاهو؟. راستی این اسامی برایتان آشنا نیست؟. بیایید یک بازی کنیم با کلمات. این اسامی را بگذاریم کنار برجام. عجب ترکیب سمّی می شود!. «برجام، دولت سایه، احمدی نژاد و نتانیاهو!». حالا یک اسم ناخوانده یکدفعه پیدا شده، آمده وسط اینها پیدا شد و نشست و بازی آنها را بهم زد، با این تفاسیر، لطفا درک کنید عصبانیت اینها را از پزشکیان!.
