دولت پزشکیان، پر مخاطره ترین دولت در تاریخ جمهوری اسلامی در داخل و خارج است که وفاق را تنها نسخه شفابخش چالش های پر تعداد و روزافزون خود می داند.
محمدمحمودی فعال رسانه ای در یادداشتی اختصاصی برای جریان نو نوشت:
۱- پزشکیان محکوم به وفاق است. چه از پاستور تا بهارستان باشد یا از اربیل تا زاهدان!. او محکوم شده که راهی برای وفاق بسازد. چه در تهران باشد یا نیویورک!. این البته نسخه اصلی جمهوری اسلامی علیه صهیونیستهاست. نسخه ای دیرین به نام وفاق علیه اسرائیل!. همان نسخه ای که بانی آن اعتقاد داشت. حریف اسرائیل فقط اتحاد تمام مسلمانان است و بس، حتی اگر تنها سلاحشان، ریختن ظرف آبی به سمت تل آویو باشد!.
۲- سفر پزشکیان یکی از هدفمندترین سفرهای یکی از مقامات عالی جمهوری اسلامی به عراق بود. سفری که اینبار فرآتر از تعارفات مرسوم دیپلماتیک، خنجری هم به قلب تفرقه زد و با اجرای عملیات وفاق در اربیل، پیامی صریح به اسرائیل مخابره کرد که آتش خبیث آنها علیه وفاق منطقه ای، در مسیر خاموشی است!.
۲- واقعیت آن است که جنایت فجیع، تاریخی و ضد بشری صهیونیستها در هولوکاست غزه، بستری مهیا شده از قبل در میان کشورهای اسلامی دارد!. صهیونیستها خوب به یاد دارند که وفاق داخلی و منطقه ای در دولت سازندگی، چگونه بستر ضعف «دیپلماتیک» و «اقتدار نظامی» آنان را فراهم کرد و راه تنفس شان را هر روز تنگتر کرد. آنها به همین خاطر بعدها، دست به هر کاری زدند تا وفاق داخلی و منطقه ای جمهوری اسلامی را، هدف قرار داده و از هم بپاشند. این همان اتفاقی بود که به مدت یک دهه از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۸ در ایران و منطقه شکل گرفت، جاری شد و به اوج رسید!.
۳- سفر تاریخی هاشمی به عراق و عربستان در همین نقطه اوج رقم خورد. نقطه اوج در هدف قرارگرفتن وفاق منطقه ای در انتهای دهه ۸۰. هاشمی با توافقاتی بی سابقه که بالاخص در سفر ۱۶ سال قبل خود به عربستان انجام داد، منطقه را در آستانه عبور از یک بحران تاریخی و سرنوشت ساز قرار داد ولی متاسفانه تمام توافقاتش توسط وزارت امور خارجه دولت احمدی نژاد، تعمدا مخدوش شد تا سایه جنگهای فرقه ای بر سر منطقه باقی مانده و پروژه ده ساله ی آمریکایی- اسرائیلی علیه وفاق داخلی و خارجی جمهوری اسلامی، عقیم نماند!.
۴- فقدان وفاق منطقه ای و نمایش جنایات بی سابقه داعش در سایه جنگ سرد نیابتی ایران و عربستان، آنقدر به کام اسرائیلی ها شیرین آمد که بعدها در ورژن جدید و متفاوتی از آن، پروژه هزار چاقو را علیه جمهوری اسلامی، طراحی کردند تا زنجیره ای از چاقوی اختلافات را روانه ایران کنند، ضرباتی از سوی عراق و افغانستان و عربستان و آذربایجان و پاکستان و حتی از سوریه و لبنان…. تا در نهایت تبدیل به یک زخم کاری شود!.
۵- دولت پزشکیان، پر مخاطره ترین دولت در تاریخ جمهوری اسلامی در داخل و خارج است که وفاق را تنها نسخه شفابخش چالش های پر تعداد و روزافزون خود می داند. ماموریتی بسیار سخت و دشوار، ولی امید بخش و آینده ساز. سفر پزشکیان به اربیل به خوبی نشان داد، این دولت نه می خواهد و نه فرصتی برای اقدامات نمایشی دیپلماتیک و امضای تفاهم نامه های کم خاصیت دارد. پزشکیان در سفر به اربیل، بخوبی نشان داد او هیچ تابویی برای ایجاد وفاق ملی، منطقه ای و بین المللی برای فردای بهتر ایران و توقف جنایات اسرائیل در غزه نمی شناسد، حتی اگر غیر منتظره ترین دیدارهای دیپلماتیک باشد!.
