مشارکت اقتصادی زنان در گروه سنی ۲۵ تا ۴۹ نسبتا بالا بوده درحالی که نرخ بیکاری این دسته در مقایسه با گروه‌های سنی پایین‌تر از ۲۵ سال کمتر برآورد شده است. بنابراین می‌توان گفت در زمستان سال گذشته وضعیت بازار کار زنان ۲۵ تا ۴۹ سال به طور نسبی بهتر از دیگر گروه‌ها بوده است.
به گزارش جریان نو ، دو شاخص نرخ مشارکت اقتصادی و نرخ بیکاری وقتی در کنار هم استفاده شوند وضعیتی دقیق‌تر و بهتر از تحولات بازار کار ارائه می‌دهند.
نرخ مشارکت اقتصادی زنان ۲۵ تا ۴۹ سال در زمستان ۱۴۰۳ نسبت به سایر گروه‌های سنی بالاتر بوده که به معنای حضور فعال‌تر این گروه از زنان در بازار کار است. با این‌وجود نرخ بیکاری این دسته از زنان نسبت به سنین کمتر از ۲۵ سال پایین‌تر بوده است. از همین‌رو می‌توان گفت وضعیت بازار کار در زنان ۲۵ تا ۴۹ سال نسبتا مثبت بوده است.
این‌ها درحالی است که نرخ مشارکت اقتصادی زنان نسبت به مردان پایین‌تر بوده اما نرخ بیکاری بالاتری دارند. در واقع با این که زنان کمتر از مردان در بازار کار حضور دارند اما برای همین تعداد از زنان هم فرصت‌های شغلی وجود ندارد. از همین‌رو می‌توان وضعیت زنان در بازار کار ایران نامناسب است.
براساس تعریف مرکز آمار ایران، افراد ۱۵ ساله و بیشتر جمعیت حاضر در سن کار تلقی می‌شوند و وضعیت شغلی آنها در آمارهای بازار کار محاسبه می‌شود. این جمعیت به دو بخش جمعیت فعال و غیرفعال تقسیم می‌شوند. جمعیت فعال مجموع افراد شاغل و بیکار اما در جستجوی شغل است و از نسبت آن به جمعیت حاضر در سن کار نرخ مشارکت اقتصادی به دست می‌آید. از نسبت جمعیت بیکار به کل جمعیت فعال نیز نرخ بیکاری محاسبه می‌شود.
نرخ بیکاری به تنهایی جهت تحلیل تحولات مربوط به بازار کار کافی نیست. چرا که به طور مثال کاهش نرخ بیکاری همزمان با کاهش نرخ مشارکت می‌تواند حاکی از ناامیدی جویندگان کار و خروج آنها از بازار کار باشد. بنابراین علت پایین آمدن نرخ بیکاری ، خروج افراد از بازار کار و در نتیجه کاهش نرخ مشارکت اقتصادی بوده که اتفاقی منفی تلقی می‌شود. در مقابل اما اگر نرخ بیکاری کاهش یافته و نرخ مشارکت اقتصادی افزایش یابد این امر نمایانگر آن است که افزایش جمعیت متقاضی شغل با پاسخ مثبت کارفرمایان مواجه شده و بنابراین تحولات بازار کار مثبت بوده است.
نرخ مشارکت اقتصادی زنان در زمستان سال گذشته ۱۳.۱ محاسبه شده که پایین‌تر از مشارکت مردان در همین بازه زمانی بوده و رقمی نسبتا پایین محسوب می‌شود. به این ترتیب می‌توان گفت در بازار کار ایران تبعیض جنسیتی شدیدی حاکم است و فرصت‌های شغلی کافی برای زنان وجود ندارد که موجب ناامیدی نیمی از جمعیت کشور جهت حضور در بازار کار شده است.
آمار و ارقام نشان می‌دهد در زمستان سال گذشته نرخ مشارکت اقتصادی زنان در گروه سنی ۱۵ تا ۱۹ سال ۳.۴ درصد برآورد شده که احتمالا به علت حضور این دسته از زنان در مدرسه و دانشگاه است. با این‌وجود نرخ بیکاری این گروه نسبتا بالا بوده و معادل ۳۰.۷ درصد محاسبه شده است. بنابراین وضعیت بازار کار برای زنان بین ۱۵ تا ۱۹ سال به شدت نامناسب بوده و کارفرماها به استخدام این گروه از افراد اشتیاقی نشان نداده‌اند. در زمستان سال گذشته برای گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ سال نیز وضعیت تقریبا مشابهی رخ داده است. با اینکه نرخ مشارکت این گروه ۱۵.۵ درصد برآورد شده که نسبتا پایین است اما بالاترین نرخ بیکاری را با رقم ۳۴.۹ درصد به خود اختصاص داده‌اند.
در زمستان سال گذشته بالاترین نرخ مشارکت اقتصادی زنان در میان گروه‌های سنی ۲۵ تا ۴۹ سال اتفاق افتاده است. درحالی که نرخ بیکاری این گروه سنی نیز نسبتا پایین بوده است. بنابراین تاحدی می‌توان گفت وضعیت زنان در این بازه سنی در بازار بهتر از سایر گروه‌های سنی بوده است.
در آخرین فصل سال ۱۴۰۳ بالاترین نرخ مشارکت اقتصادی زنان در میان گروه‌های سنی متفاوت در افراد ۲۵ تا ۲۹ سال اتفاق افتاده است. اما نرخ بیکاری این دسته در جایگاه سوم بالاترین نرخ‌های بیکاری قرار گرفته است. بنابراین تا حدی می‌توان گفت وضعیت بازار کار زنان ۲۵ تا ۲۹ ساله از گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ سال و ۱۵ تا ۱۹ سال بهتر است.
منبع: اکو ایران
