در روزگاری که شبکه نمایش خانگی هر روز قویتر میشود، تلویزیون باید به پایتختها، نونخها و تولیدات اصیل خود بیش از پیش تکیه کند.
به گزارش جریان نو ، این روزها صحبتهای بسیاری درباره سریال «پایتخت» و تأثیرات کمنظیر آن بر بازگشت تودههای مردم ـ یا همان مخاطبان گریزان از تلویزیون ـ در جریان است، اثری که توانسته است در دورانی که رسانههای دیجیتال، بهراحتی در دسترس عموم قرار گرفتهاند، نقش بیبدیلی ایفا کند.
وقتی صحبت از کاهش چشمگیر مصرف اینترنت در ساعات پخش «پایتخت» میشود، یا گزارشهایی از کمبود آنتن تلویزیون در بازار به گوش میرسد، همه به یک نتیجه مشخص میرسند؛ تلویزیون همچنان به «پایتخت» و آثار مشابه آن نیاز دارد تا بتواند در فضای رقابتی کنونی، خود را بازتعریف و تثبیت کند.
نکات مهمی درباره پیامهای فرهنگی و اجتماعی این مجموعه و استقبال گسترده مخاطبان از آن، به مدیران صداوسیما منتقل شده است. شبهایی که سایر شبکههای تلویزیونی، سریالهایی چون «قول مردونه» از شبکه سه و یا فصل دیگری از «ستایش» را از آیفیلم پخش میکنند، انتخاب اول و بیرقیب بسیاری از بینندگان، تنها یک گزینه است؛ پایتخت۷.
آمار و ارقام منتشرشده نیز بهخوبی فاصله معنادار این سریال با دیگر مجموعههای تلویزیونی را نشان میدهد. اگر تصور کنیم که موفقیت «پایتخت» تنها بهخاطر ماهیت طنز آن است، قطعاً دچار اشتباه شدهایم، چرا که سریالهای دیگری نظیر «قول مردونه» نیز در ژانر طنز نوروزی ساخته و پخش شدند، اما هرگز با چنین سطحی از استقبال مواجه نشدند، پیش از آن هم، مجموعه «بدل» بهکارگردانی علیرضا مسعودی (علی مشهدی) نتوانست چنین تأثیری بر مخاطب بگذارد.
با نگاهی به شبکههای اجتماعی و فضای مجازی، میتوان دریافت که «پایتخت» به یک معجزه رسانهای تبدیل شده است؛ پدیدهای که باید آن را مستقل از سایر تولیدات تلویزیون بررسی و تحلیل کرد. هرچند سریالهایی مانند «نونخ» نیز تا حدودی توانستهاند در این مسیر حرکت کنند، اما پایتخت همچنان در جایگاه خاصی ایستاده است.
این استقبال نشان میدهد که مردم به فرهنگ بومی و ملی خود علاقهمندند، و هر زمان که سریالی در راستای این فرهنگ تولید شود، با اشتیاق ویژهای آن را دنبال میکنند، بنابراین، سطح مخاطب تلویزیون در دوران پخش «پایتخت» قابل مقایسه با گذشته نیست، و این موضوع باید زنگ هشداری برای مدیران رسانه ملّی باشد تا اجازه ندهند تب «پایتخت» فروکش کند.
منبع: تسنیم