سنت سیئه “پوششی ها”: سوء استفاه آشکار از امکانات عمومی

جریان نو؛ سیاست بازها باید بدانند که مردم علاف آنها نیستند که یک ماهی از امکانات عمومی به ویژه صدا و سیما به طور رایگان برای برندسازی شخصی و سهم خواهی از دولت بعدی سوء استفاده کنند و چند روز مانده به انتخابات یادشان بیفتد که اصلح نیستند و دو سطر نامه بنویسند و اعلام انصراف کنند!

امیر حسین قاضی زاده  هاشمی ، یکی از کاندیداهای جریان اصولگرا گفته است که همه نامزدهای اصولگرا باید به نفع کاندیدای اصلح کنار بروند و بعد از تشکیل دولت هم به او کمک کنند.

 در این باره ۴ نکته قابل ذکر است:

۱ – آیا جریان اصولگرا تا کنون نفهمیده است که کاندیدای “اصلح” اش کیست و فقط چند روز مانده به انتخابات “اصلح” خود را می شناسد؟ یعنی این جریان، تا بدین اندازه دچار نابینایی شناختی به چهره های خویش است؟!

شاید بگویند می خواهند رأی آورترین کاندیدا را انتخاب کنند اما همه می دانند که “اصلح” مفهومی متفاوت با “رأی آور” دارد و بهتر است بگویند: “می خواهیم ببینیم کدام چهره اصولگرا رأی بیشتری دارد ولو این که اصلح هم نباشد چرا که در مسابقه کسب مناصب سیاسی، قدرت بیش از صلاحیت، ارزش دارد!”

۲ – بازی زشت کاندیداهای پوششی، یکی از آفت های شرم آور انتخابات ریاست جمهوری در ایران است که در دوره های اخیر باب شده است. بدین ترتیب که عده ای قصد رئیس جمهور شدن ندارند ولی با برخی چهره ها و جریان ها، اصطلاحا می بندند تا  بخشی از بار آنها را در جریان انتخابات به دوش بکشند و بعد از پیروزی، سهمی از قدرت بگیرند.

حال که قانون در این باره ساکت است، مردم باید رأساً به این بازی ضد دموکراسی پایان دهند و در اعتراض به “پوششی بازی”، از دادن رأی به کاندیداهای مد نظر پوششی ها، اجتناب کنند. سیاست بازها باید بدانند که مردم علاف آنها نیستند که یک ماهی از امکانات عمومی به ویژه صدا و سیما به طور رایگان برای برندسازی شخصی و سهم خواهی از دولت بعدی سوء استفاده کنند و چند روز مانده به انتخابات یادشان بیفتد که اصلح نیستند و دو سطر نامه بنویسند و اعلام انصراف کنند!

۳ – یکی از خوش بینی های جریان عقلگرا در انتخابات اخیر این است که چون کاندیداهای جریان اصولگرا متعدد است و از این سو تنها یک نفر (پزشکیان) حضور دارد، پس آرای طیف مقابل تقسیم می شود و پزشکیان یا در مرحله اول به صورت مستقیم برنده خواهد شد یا به مرحله دوم می رود و از آنجا به پاستور خواهد رفت.

واقعیت اما چیز دیگری است. هر چند بخش عمده ای از تحلیلگران پیش بینی می کنند خود قاضی زاده هاشمی و نیز زاکانی بعد از مناظره ها کنار بروند ولی در سطحی کلان تر، حتی احتمال انصراف سعید جلیلی به نفع محمدباقر قالیباف وجود دارد.

به عبارت دیگر، احتمالاً طرح اصولگرایان این است که هر کدام سبدی از رأی را جمع کنند و در مناظره ها به طور هدفمند در خدمت کاندیدای نهایی شان باشند و سر بزنگاه، به نفع کاندیدای واقعی شان که احتمالاً قالیباف است، کنار بروند. در این میان برخی نیز می گویند این قالیباف است که باید نفع جلیلی کنار برود.

بنابراین نباید خیال رای دهندگان به پزشکیان از این بابت راحت باشد.

۴ – البته تا بدین جای کار، زاکانی شخصاً گفته است که کنار نمی رود و رئیس ستاد جلیلی هم گفته که او تا آخر می ماند. منتظر می مانیم تا ببینیم که تا چه اندازه راستگو بوده اند؟

بعد از تحریر:

الان عده ای می گویند این ها را نوشتیم که کاندیداهای اصولگرا را ترغیب به ماندن کنیم تا بمانند و رای شان پخش شود و پزشکیان ببرد.
در این که ترجیح ما پزشکیان است تردیدی نیست ولی اگر اصولگراها می خواهند رای شان مجتمع شود، از اول با یک کاندیدا بیایند؛ چرا سنت سیئه کاندیدای پوششی را باب می کنند و مردم را سرکار می گذارند؟  کار زشتی نیست؟!

منبع؛ عصر ایران