هنوز قاب‌های درخشان هومن سیدی در سریال قورباغه فراموش نشده که او با وحشی برگشت؛ اولین قسمت از این سریال منتشر شده و این سوال را برمی‌انگیزد که وحشی چگونه وحشی می‌شود؟
به گزارش جریان نو ، در این مساله که هومن سیدی کارگردان خوبی است، هیچ شکی وجود ندارد. هر قابی که او می‌بندد (یا بدون اغراق اکثر قاب‌های او) بدون دیالوگ حرف‌هایی برای گفتن دارند. این هنری است که ریشه‌اش در ذهن بسیاری از کارگردان‌های ایران (در حال حاضر) خشک شده است.
مساله تنها قاب نیست؛ انتخاب بازیگر، بازی گرفتن از او و ایجاد لوکشینی فضاساز همگی دست به دست یکدیگر می‌دهند تا از او کارگردانی درجه یک بسازند. به یاد بیاورید قاب‌های ابتدایی سریال وحشی را که در فضای معدن بسته شده است. همین کافی است که بدانیم وحشی کجا کار می‌کند؛ در واقع قاب‌ها به حدف کافی بیانگر هستند.
در این سریال بازیگران مطرحی، چون جواد عزتی، نگار جواهریان، احسان امانی، علیرضا ثانی‌فر و مهدی صباغی نقش‌آفرینی می‌کنند. در ادامه نگاهی به قسمت اول سریال وحشی داشته و داستان آن را مرور می‌کنیم.
سریال «وحشی» داستان داود اشرف، یک کارگر معدن، را روایت می‌کند که در تلاش است با مدارا و اخلاق‌مداری، مشکلات خود و خانواده‌اش را حل کند. اما زندگی او با ورود به دنیای پیچیده و خشونت‌آمیز کارگران معترض، گرفتار درگیر‌هایی بی‌پایان می‌شود. داود که از یک زندگی ساده و شرافتمندانه شروع کرده، به تدریج وارد مسیری تاریک می‌شود که او را به دنیای اراذل و اوباش می‌کشاند. این سریال با فضاسازی‌های تیره و تاریک، داستانی پیچیده از خشونت، ناامیدی و تغییرات شخصیت را به تصویر می‌کشد.
قسمت نخست سریال وحشی به کارگردانی هومن سیدی، در فضایی پرتنش و اجتماعی آغاز می‌شود و تماشاگر را مستقیماً به دلِ یک بحران کارگری و فضای خشنِ ناشی از آن پرتاب می‌کند. همانطور که گفته شد سریال با اکستریم کلوزآپ‌هایی از معدن آغاز می‌شود؛ جایی تاریک، بسته و نفس‌گیر که داود – شخصیت اصلی داستان – در آن کار می‌کند؛ گویی این فضای فیزیکی خود استعاره‌ای است از وضعیت روانی و اجتماعی شخصیت‌ها: در محاصره، درگیر، در تاریکی.
از منظر روایی، سیدی در این قسمت موفق می‌شود یک درام اجتماعی با عمق روان‌شناختی و فضای پرتعلیق خلق کند. اما آن‌چه بیش از هر چیز تأمل‌برانگیز است، تقابلی‌ست که بین «خشونت ناگزیر» و «خشونت درونی‌شده» ایجاد می‌شود. داود هنوز وحشی نشده، اما نشانه‌های آن در بستر پیرامونش کاشته شده‌اند. این‌که آیا جامعه داستانی او را به خشونت سوق می‌دهد یا او از درون به سمت آن متمایل می‌شود، سوالی‌ست که سریال در ادامه باید به آن پاسخ دهد.
در مجموع، قسمت اول سریال وحشی با ظرافتی قابل‌توجه پرسش‌هایی جدی درباره منشأ خشونت، بی‌عدالتی و بحران‌های اخلاقی در بستر داستان مطرح می‌کند؛ اگر سریال این خط تحلیلی را حفظ کند، می‌تواند به یکی از تأمل‌برانگیزترین آثار اجتماعی سال‌های اخیر بدل شود.
منبع: فرارو
