یکی از مهم ترین یادگارهای دوران ریاست صالحی در بنیاد مسکن امضای تفاهم نامه با مرکز اطلاعات مالی کشور در راستای اجرای قوانین مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم بود
به گزارش جریان نو ، محمدمحمودی، فعال رسانه ای در یادداشتی نوشت : هر چند که یقین دارم رئیس سابق بنیاد مسکن راضی به نوشتن و گفتن از خود نیست، ولی به عنوان یک شاهد عینی که کتمان شهادت را جایز نمی داند، وظیفه دانستم از برخی شاخصه های او بنویسم، به امید آنکه منصفانه نویسی پیشه کنیم و با قدردانی از خدمات و تلاش های یکدیگر بر اتحاد مقدس در کشور بیفزاییم. منصفانه ای برای صالحی با این نیت در چند محور کوتاه نوشته شد که ماحصلش بشرح زیر است:
۱- سادگی: مهم ترین شاخص ریاست غلامرضا صالحی بر بنیاد مسکن، سادگی بود. او به همان سادگی و بی سروصدایی که رئیس بنیاد مسکن شد، به همان شکل هم از پشت میز ریاست بنیاد بلند شد و رفت!.
۲- ولایتمداری: صالحی در جایگاه رئیس بنیاد مسکن، آنِ ولایتمداری داشت. مثلاً او با آنکه به شهید رئیسی، بسیار علاقه مند بود و بر ادامه راهش، مصمم، ولی در بزنگاه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳، کاملا گوش به فرمان آقا بود و به همین جهت هم با صدور بخشنامه ای بی سابقه و در هزینه، به تمام ارکان بنیاد مسکن دستور داد، فقط برای افزایش مشارکت مردم در انتخابات بکوشند و از هر گونه اقدامی له یا علیه هر کدام از کاندیداها، بشدت بپرهیزند!. البته که آنِ ولایتمداری صالحی هرگز مقطعی و شعاری نبود و به دفعات در دوران ریاست او تکرار شد. صالحی با همین منش بود که به تاکیدات رهبر معظم انقلاب برای همکاری با دولت وفاق ملی، قلبا لبیک گفت و با اتخاذ راهبرد «کار بیوقفه و کلام بی تفرقه» آن را اثبات کرد.
۳- عملگرایی: غلامرضا صالحی بشدت عملگرا بود و به همان شدت هم اهل شهرت و مصاحبه و سلبریتی شدن رسانه ای نبود!. او قبل از همه با خودش، صادق بود و بجای پر کردن فضای رسانه ای از عکسهای خاص خود، فکر و ذکری جز بجا گذاشتن عملکردی پربار نداشت. عملکردی جامع و چند جانبه که هر چند تا امروز خیلی از آن حرفی زده نشده است ولی یقینا در آینده از ریاست بی سروصدای صالحی در بنیاد مسکن، حرفهای بیشتری خواهید شنید!.
۴- فردا نگری: اگر فردا نگری صالحی نبود، یقینا موانع حرکت پنجساله آینده بنیاد مسکن در برنامه هفتم پیشرفت ایران اسلامی برطرف نمی شد!. صالحی با آسیب شناسی دقیق از برنامه ششم پیشرفت ایران اسلامی به این نتیجه رسیده بود که جایگاه بنیاد مسکن در برنامه های پیشرفت برای دستگاههای مختلف روشن نیست و به همین دلیل هم در اجرا، تعارض پیش میآورد!. صالحی برای رفع این ناهمواری دیرین، سراغ تصویب بند الحاقی ۲ ماده ۵۱ برنامه هفتم پیشرفت ایران اسلامی رفت و با همکاری و همدلی نمایندگان مجلس شورای اسلامی کاری کرد که بنیاد مسکن به عنوان مرجع اصلی تعیین اطلاعات مکانی محدوده روستاها شناخته شده و بالتبع آن امکان این را بیابد تا نقشههای رقومی(دیجیتال) موجود طرحهای هادی روستاها را در سامانه پنجره واحد مدیریت زمین کشور بارگذاری کند!. صالحی البته به این موفقیت بی سابقه هم اکتفا نکرد و با دهها ساعت حضور در کمیسیون های تخصصی مجلس شورای اسلامی موفق شد با تصویب بند الحاقی ۱ ماده ۵۱ در برنامه هفتم پیشرفت؛ جایگاه بنیاد مسکن را در ساخت مسکن روستایی معیشتمحور بخوبی روشن کرده و نسبت به واگذاری زمین به متقاضیان فاقد مسکن به صورت اجاره ۹۹ ساله و با اولویت اشخاص بومی اقدام کند!. البته صالحی مطابق رویه معمول دوران ریاست خود باز هم از تبلیغات در این زمینه، خودداری کرد و ترجیح داد خدمت صادقانه خود را در بوق و کرنا نکند!.
۵- اهتمام به احیای حساب ۱۰۰ امام(ره): صالحی به حساب ۱۰۰ امام(ره) اعتقاد ویژه و التزام عملی داشت ولی در عین حال از تظاهر و تبلیغات بی پشتوانه هم نسبت به آن، بشدت پرهیز داشت. بارها به او پیشنهاد داده شد که پویش پر سروصدایی درباره حساب ۱۰۰ امام(ره) انجام دهد که زیر بار نرفت ولی با روش خودش، سرمایه بزرگی را به نام حساب امام(ره) فراهم کرد که شاید در تمام ادوار گذشته و شاید آینده، کم سابقه باشد. صالحی این احیای تاریخی را به عنوان ادای تکلیف خود به بنیانگذار بنیاد مسکن انجام داد و تا جایی که هم توانست از انجامش نگفت تا انتظاری هم برای تشویق خودش، ایجاد نکند!.
۶- حفظ استقلال بنیاد مسکن: غلامرضا صالحی با وجود آنکه چهره ای سیاسی و شناخته شده نبود و از موهبت حمایتهای ویژه سیاسیون هم همچون برخی اسلافش بی بهره بود، ترجیح داد بجای اقدامات رسانه ای پر رنگ برای معرفی شخصی خود و انجام لابی های سیاسی مرسوم برای حفظ جایگاهش، به حفظ استقلال بنیاد مسکن بپردازد و به همین دلیل هم تا جایی که برایش مقدور بود، از اصالت تاریخی این نهاد حاکمیتی صیانت کرد و اجازه نداد اقدامات بدون پشتوانه، شعاری و غیر عملیاتی در تاریخ پرافتخار بنیاد مسکن، ثبت شود. این مشی صالحی از خصلت شخصی او سرچشمه گرفته بود که برای تضمین آینده خود، هرگز راضی نشد چوب حراج به آینده بنیاد مسکن بزند!.
۷- شفافیت مالی: یکی از مهم ترین یادگارهای دوران ریاست صالحی در بنیاد مسکن امضای تفاهم نامه با مرکز اطلاعات مالی کشور در راستای اجرای قوانین مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم بود که گردش مالی سنگین بنیاد مسکن را داوطلبانه به نظارت عالیه بالاترین دستگاههای مسئول سپرد. صالحی با این اقدام در همان اولین ماههای حضور خود در جایگاه ریاست بنیاد مسکن عملاً نه تنها راه فتنه های کلامی بدخواهان نظام را علیه نهادهای حاکمیتی بست، خودش و سازمان تحت امرش را هم آماده پذیرش و اصلاح هرگونه خطای احتمالی اعلام کرد. این اقدام بی سابقه مرهون شخصیت مدیریتی صالحی بود. شخصیتی که مدارج ترقی خود را از کارشناسی تا ریاست، پله پله آمده بود و به همین دلیل هم بیشتر نگاه کارشناسی به بنیاد مسکن داشت تا ریاست بر آن را!. صالحی الان هم که از جایگاه رئیس بنیاد مسکن پایین آمده، اگر به خودش باشد بازهم راغب تر است با عنوان یک کارمند مسکن محرومان به خدمت خود ادامه دهد نه بیشتر!.
۸- توجه ویژه به فناوری: صالحی بی آنکه ادعایی داشته باشد، توجه ویژه ای به ورود فناوری های جدید به ساختار سنتی بنیاد مسکن داشت. اقداماتی نظیر: رونمایی از پرینتر سه بعدی ساخت مسکن، تقویت موسسه فنآوری و نوآوردی بنیاد تِک، ارتقای اسکان فوری در بحران ها از چادرهای مرسوم به سازه های مقبول، افزایش تولید استفاده از انرژی های نوین در شرکتهای تابعه و برنامه ریزی برای واردات دستگاههای فوق سنگین برای برش سقف های فروریخته در زلزله ها … از جمله ریل گذاری های فنآورانه در دوره ریاست صالحی بر بنیاد مسکن بود که به عنوان یادگار او باقی مانده و ارتقا خواهد یافت.
و اما حرف آخر. با آنکه نوشتن منصفانه ای درباره صالحی می توانست بسیار بیشتر باشد ولی ترجیح دادم که به همین میزان بسنده کنم و آخرین منصفانه خود را درباره صالحی و ریاستش بر بنیاد مسکن را با یک بیت شعر به پایان ببرم. شاه بیتی از جامی که فرمود؛ «آنکه بیند در آغاز، انجام خویش/ برون ننهد از حکم آن، گام خویش!».
